Hadrian V
W tym artykule porozmawiamy o Hadrian V i jego wpływie na współczesne społeczeństwo. Hadrian V jest dziś tematem niezwykle istotnym i wywołuje ciągłą debatę w różnych sferach. Od momentu pojawienia się Hadrian V wzbudził zainteresowanie zarówno ekspertów, jak i fanów, generując niezliczone opinie i teorie, które starają się nadać mu znaczenie i zrozumienie. Przez lata Hadrian V był przedmiotem badań, badań i analiz mających na celu rozszyfrowanie jego prawdziwego znaczenia i konsekwencji, jakie ma dla życia codziennego. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom na Hadrian V i jego rolę we współczesnym świecie, analizując jego wiele aspektów i to, jak ukształtował on rzeczywistość, w której żyjemy.
| Ottobono Fieschi | ||
| Papież Biskup Rzymu | ||
| ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||
| Data i miejsce śmierci |
18 sierpnia 1276 | |
| Miejsce pochówku | ?↗ | |
| Papież | ||
| Okres sprawowania |
11 lipca 1276 – 18 sierpnia 1276 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Diakonat |
23 grudnia 1251 | |
| Prezbiterat |
brak | |
| Nominacja biskupia |
11 lipca 1276 | |
| Sakra biskupia |
brak | |
| Kreacja kardynalska |
23 grudnia 1251 | |
| Kościół tytularny |
S. Adriano | |
| Pontyfikat |
11 lipca 1276 | |
Hadrian V, również Adrian V (łac. Hadrianus V właśc. Ottobono Fieschi; ur. ok. 1215[1] w Genui, zm. 18 sierpnia 1276 w Viterbo) – papież w okresie od 11 lipca 1276 do 18 sierpnia 1276[2].
Życiorys
Był bratankiem papieża Innocentego IV[1].
Studiował teologię w Paryżu, nic nie wiadomo jednak by uzyskał jakiś tytuł naukowy[3]. Prawdopodobnie towarzyszył kardynałowi Ottone Tonengo w legacji do Anglii (1237–1241)[4]. Po wstąpieniu wuja na tron papieski uzyskał szereg beneficjów. Był kanonikiem kapituł w Paryżu (1244/5–1270) i Reims (1243), dziekanem kapituły w Piacenzy (1247), kanclerzem archidiecezji Reims (1243-1250) oraz archidiakonem Bolonii (1244), Parmy (1248–1255) i Reims (1250–1276), posiadał także szereg pomniejszych prebend[5].
Na przełomie 1251/52 jego wuj, Innocenty IV mianował go kardynałem-diakonem S. Adriano; począwszy od 6 lutego 1252 jego imię pojawia się wśród sygnatariuszy bulli papieskich[6]. Był też archiprezbiterem bazyliki S. Maria Maggiore (1262–1276). W latach 1265–1268 działał jako legat papieski w Anglii[7]. W Kolegium Kardynałów uchodził początkowo za zwolennika frakcji "angielskiej", tj. opowiadającej się za powierzeniem królestwa Sycylii, kandydatowi z Anglii, jednak po roku 1261 przeszedł na stronę Andegawenów[8]. W 1264 przez krótki czas był gubernatorem Perugii[7]. W 1272 został mianowany protektorem zakonu humiliatów[9].
Na Stolicę Piotrową wybrany został 11 lipca 1276; jednak jego pontyfikat był bardzo krótki, gdyż zmarł 18 sierpnia 1276, zanim doszło do jego konsekracji i koronacji[2]. Jedynym aktem jego pontyfikatu było zawieszenie konstytucji Ubi periculum o konklawe[10].
Hadrian V został pochowany w bazylice św. Franciszka w Viterbo[2]. Jego grobowiec został wykonany przez florenckiego rzeźbiarza, Arnolfo di Cambio[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Paravicini Bagliani, s. 358.
- ↑ a b c d John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 279-280. ISBN 83-06-02633-0.
- ↑ Paravicini Bagliani, s. 359-360.
- ↑ Paravicini Bagliani, s. 359.
- ↑ Paravicini Bagliani, s. 359-362.
- ↑ Paravicini Bagliani, s. 363.
- ↑ a b Paravicini Bagliani, s. 364.
- ↑ Paravicini Bagliani, s. 363-364.
- ↑ Paravicini Bagliani, s. 365.
- ↑ Dopierała, s. 216.
Bibliografia
- K. Dopierała, Księga papieży, Poznań 1996, s. 216
- A. Paravicini Bagliani, Cardinali di curia e "familiae" cardinalizie dal 1227 al 1254, Padwa 1972, s. 358-365
- Pope Adrian V. Catholic Encyclopedia. . (ang.).
