Liturgia | |
---|---|
Doktryna i sprzeciw wobec: | |
Wydarzenia |
Stowarzyszenia i Instytuty | |
---|---|
Jurysdykcje | |
Międzynarodowe Stowarzyszenia Wiernych | |
Ludzie |
Niezależne, działające z częściowymi zezwoleniami papieskimi |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
Ludzie |
Wspólnoty | |
---|---|
Ludzie |
W dzisiejszym świecie Novus Ordo Missae stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiej publiczności. Z biegiem czasu Novus Ordo Missae zyskał większe znaczenie w różnych obszarach, od nauki, technologii, polityki, po kulturę i rozrywkę. Celem tego artykułu jest szczegółowe i krytyczne zbadanie różnych aspektów związanych z Novus Ordo Missae, aby zapewnić czytelnikowi szeroką i wzbogacającą wizję tego tematu. Poprzez głęboką i rygorystyczną analizę staramy się rzucić światło na różne aspekty Novus Ordo Missae, zajmując się jego implikacjami, ewolucją i konsekwencjami dla obecnego społeczeństwa.
Novus Ordo Missæ, nowy porządek mszy (pot. msza posoborowa, daw. zwyczajna forma rytu rzymskiego[1]) – w Kościele katolickim porządek celebrowania mszy obrządku łacińskiego promulgowany w 1969 przez papieża Pawła VI konstytucją apostolską Missale Romanum i przyjęty za podstawowy w Kościele zachodnim. Obecnie podstawą celebracji mszy w tej formie jest Mszał Rzymski w wydaniu Benedykta XVI z 2008.