Dzisiaj chcemy porozmawiać o Spółgłoska boczna zwarto-szczelinowa ejektywna dziąsłowa. Jest to kwestia, która dotyczy nas wszystkich, ponieważ ma bezpośredni wpływ na nasze życie. Spółgłoska boczna zwarto-szczelinowa ejektywna dziąsłowa to temat obecny na przestrzeni dziejów, wywołujący niekończące się debaty i refleksje, zarówno w środowisku akademickim, jak i w ogóle w społeczeństwie. Jest to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym, gdyż jego implikacje są różnorodne, a konsekwencje mogą być znaczące. Dlatego ważne jest, aby poświęcić czas i wysiłek na zrozumienie i analizę Spółgłoska boczna zwarto-szczelinowa ejektywna dziąsłowa, aby podejmować świadome decyzje i przyczynić się do debaty na ten bardzo istotny temat.
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.
W czasie artykulacji artykulacji wariantu dziąsłowego :
modulowany jest prąd powietrza powstały w wyniku ruchu krtani do góry przy zwartych wiązadłach głosowych, czyli artykulacja tej spółgłoski wymaga inicjacji krtaniowej i egresji;
prąd powietrza w jamie ustnej przepływa po bokach języka;
w początkowej fazie dochodzi do zwarcia języka z dziąsłami tak jak przy artykulacji spółgłoski . Zamiast plozji następuje przejście do spółgłoski bez oderwania języka od dziąseł;
więzadła głosowe nie drgają, spółgłoska ta jest bezdźwięczna.