Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna dźwięczna

W tym artykule zajmiemy się kwestią Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna dźwięczna, która stała się dziś bardzo aktualna. Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna dźwięczna to temat, który wzbudził zainteresowanie różnych sektorów, zarówno w kraju, jak i za granicą. Przez lata Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna dźwięczna był przedmiotem badań i badań, które przyniosły zaskakujące wyniki. W tym sensie istotne jest zbadanie różnych aspektów związanych ze zmienną Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna dźwięczna, a także jej implikacjami i konsekwencjami. Stosując podejście multidyscyplinarne, zbadamy różne perspektywy, jakie oferuje Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna dźwięczna, w celu pogłębienia naszego zrozumienia i zapewnienia kompleksowej wizji tego bardzo istotnego tematu.

Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna dźwięczna
Numer IPA 141
ɣ
Jednostka znakowa

ɣ

Unikod

U+0263

UTF-8 (hex)

c9 a3

Inne systemy
X-SAMPA G
Kirshenbaum Q
IPA Braille ⠨⠛
Przykład
informacjepomoc
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem . Bezdźwięcznym odpowiednikiem jest .

Artykulacja

Opis

W czasie artykulacji tej spółgłoski:

Warianty

Opisanej powyżej artykulacji może towarzyszyć dodatkowo:

  • wzniesienie środkowej części grzbietu języka w stronę podniebienia twardego, mówimy wtedy o spółgłosce zmiękczonej (spalatalizowanej):
  • przewężenie w gardle, mówimy wtedy o spółgłosce faryngalizowanej spółgłosce:
  • zaokrąglenie warg, mówimy wtedy o labializowanej spółgłosce

Przykłady