HMS C12

W dzisiejszym świecie HMS C12 stał się bardzo istotną kwestią, która dotyka ludzi w każdym wieku, płci i narodowości. Dlatego ważne jest, aby dokładnie przeanalizować każdy aspekt związany z HMS C12, ponieważ jego wpływ rozciąga się na różne obszary naszego codziennego życia. W tym artykule dokładnie zbadamy różne aspekty HMS C12, od jego powstania po obecne konsekwencje, w celu lepszego zrozumienia jego wpływu na społeczeństwo i życie każdej jednostki. Dodatkowo postaramy się zaproponować rozwiązania i rekomendacje, które pozwolą sprostać wyzwaniom jakie obecnie stawia HMS C12.

HMS C12
Historia
Stocznia

Vickers, Barrow-in-Furness

Położenie stępki

27 listopada 1906

Wodowanie

9 września 1907

 Royal Navy
Wejście do służby

19 stycznia 1908

Wycofanie ze służby

6 października 1918

Los okrętu

zatopiony

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

287 ton (wynurzony),
316 ton (zanurzony)

Długość

43,64 metra

Zanurzenie

4,11 metra

Napęd
jeden spalinowy silnik benzynowy 450 KM, jeden silnik elektryczny 150 KM
Prędkość

12 węzłów na powierzchni
7 węzłów zanurzony

Zasięg

2800 km przy 7 węzłach

Uzbrojenie
dwie wyrzutnie torpedowe 450 mm
Załoga

16

HMS C12 – brytyjski okręt podwodny typu C. Zbudowany w latach 1906–1907 w Vickers w Barrow-in-Furness. Okręt został wodowany 9 września 1907 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 19 stycznia 1908 roku.

W 1914 roku C12 stacjonował w Ardossan przydzielony do Dziewiątej Flotylli Okrętów Podwodnych (9th Submarine Flotilla) pod dowództwem Lt. David M. Fella[1].

Okręt został zatopiony w wyniku kolizji z niszczycielem w zatoce Humber w dniu 6 października 1918 roku. Okręt został wydobyty i przywrócony do czynnej służby.

Przypisy

Bibliografia

  • Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001, s. 36. ISBN 978-0-00-710558-8. (ang.).

Linki zewnętrzne