W tym artykule zajmiemy się tematem HMS C21 z innowacyjnej i istotnej dla naszych czytelników perspektywy. Niezależnie od tego, czy HMS C21 jest osobą, tematem, datą czy innym elementem, niezwykle ważne jest zrozumienie jego wpływu na dzisiejszy świat i tego, jak wpływa na różne aspekty społeczeństwa. Poprzez dogłębną i szczegółową analizę zbadamy wiele aspektów HMS C21 i jego implikacje w różnych obszarach. Naszym celem jest zapewnienie naszym czytelnikom pełnego i aktualnego zrozumienia HMS C21, aby mogli być na bieżąco z najnowszymi osiągnięciami i trendami związanymi z tym tematem.
![]() | |
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Położenie stępki |
4 lutego 1908 |
Wodowanie |
26 września 1908 |
![]() | |
Wejście do służby |
18 maja 1909 |
Wycofanie ze służby |
5 grudnia 1921 |
Los okrętu |
sprzedany i zezłomowany |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
295 ton (wynurzony), |
Długość |
43,64 metra |
Zanurzenie |
4,11 metra |
Napęd | |
jeden spalinowy silnik benzynowy 450 KM, jeden silnik elektryczny 150 KM | |
Prędkość |
13 węzłów na powierzchni |
Zasięg |
3700 km przy 7 węzłach |
Uzbrojenie | |
dwie wyrzutnie torpedowe 450 mm | |
Załoga |
16 |
HMS C21 – brytyjski okręt podwodny typu C. Zbudowany w latach 1908-1909 w Zakładach Vickers w Barrow-in-Furness. Okręt został wodowany 26 września 1908 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 15 maja 1909 roku.
W Zatoce Stokes w Hampshire znajduje się pomnik upamiętniający tragiczną śmierć oficera okrętu Thomasa Chalmersa Meyrona, który 28 stycznia 1913 roku został zmyty z pokładu łodzi i utonął[1].
W 1914 roku C21 stacjonował w Leith przydzielony do Siódmej Flotylli Okrętów Podwodnych (7th Submarine Flotilla) pod dowództwem Vincenta M. Coopera[2].
5 grudnia 1921 roku okręt został sprzedany i zezłomowany.