Kwas fusydynowy
Dziś Kwas fusydynowy to temat, który zyskał duże znaczenie w różnych obszarach. Od sfery politycznej po technologiczną, Kwas fusydynowy przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Jego znaczenie polega na jego wpływie na społeczeństwo i sposobie, w jaki wpływa na nasze codzienne życie. Na przestrzeni historii Kwas fusydynowy ewoluował i wywołał gorące debaty, które ustanowiły standardy i znaczące zmiany w różnych sektorach. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Kwas fusydynowy i przeanalizujemy jego wpływ dzisiaj.
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C31H48O6 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
516,71 g/mol | ||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||||||
| DrugBank | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||
| ATC | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Kwas fusydynowy, kwas fusydowy (łac. Acidum fusidicum) – organiczny związek chemiczny, naturalny antybiotyk bakteriostatyczny o budowie steroidowej. Mechanizm jego działania polega na hamowaniu syntezy białka bakterii[3].
Po raz pierwszy kwas fusydynowy uzyskano w 1960 w duńskim mieście Ballerup z hodowli grzyba Fussidium coccineum wyizolowanego z kału małpy. Został wprowadzony do terapii w 1962 w Danii[4].
Zakres działania
Kwas fusydynowy jest stosowany głównie na Staphylococcus aureus (działa on na szczepy MRSA). Oprócz tych bakterii jest on skuteczny również na Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Bordetella pertussis, Corynebacterium diphteriae, Clostridium difficile, Mycobacterium leprae, (również słaba aktywność w stosunku do Mycobacterium tuberculosis)[4].
Podczas stosowania kwasu fusydynowego szybko dochodzi do powstawania oporności bakterii na ten antybiotyk, dlatego zaleca się stosowanie go w połączeniach z innymi antybiotykami, najlepiej z takimi, z którymi wykazuje działanie synergistyczne (cefalosporyny, penicyliny izoksazolinowe, wankomycyna, ryfampicyna). Nie należy natomiast łączyć kwasu fusydynowego z fluorochinolonami, ponieważ wykazują one między sobą działanie antagonistyczne. Kwas fusydynowy wykazuje również oporność krzyżową z cefalosporynami[4].
Farmakokinetyka
Kwas fusydynowy dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego i dobrze przenika do narządów i tkanek w tym do kości i płynu stawowego. Przechodzi również przez łożysko oraz do mleka kobiet karmiących[4].
Działania niepożądane
- zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (nudności, wymioty, biegunka)
- żółtaczka
- wysypka
- hipokaliemia
- rabdomioliza u pacjentów przyjmujących kwas fusydynowy z atorwastatyną lub simwastatyną
Przeciwwskazaniami do stosowania kwasu fusydynowego jest niewydolność wątroby lub ciąża[4].
Przypisy
- ↑ Farmakopea Polska IX, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2011, s. 4574, ISBN 978-83-88157-77-6.
- ↑ Kwas fusydowy (fusidic acid). Indeks leków . Medycyna Praktyczna. .
- ↑ Wojciech Kostowski i Zbigniew S. Herman: Farmakologia. Wyd. III. T. 2. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010, s. 344. ISBN 978-83-200-4164-4.
- ↑ a b c d e Danuta Dzierżanowska: Antybiotykoterapia praktyczna. Wyd. V. α-medica press, 2009, s. 185, 186. ISBN 978-83-7522-048-3.
