Laudanum
W dzisiejszym świecie Laudanum odgrywa zasadniczą rolę w społeczeństwie, czy to jako punkt odniesienia w historii, jako bohater tematu będącego przedmiotem ogólnego zainteresowania, czy też jako istotna postać dzisiaj. Jego wpływ rozciąga się na wiele aspektów życia codziennego i nie można ignorować jego znaczenia. W tym artykule szczegółowo zbadamy znaczenie Laudanum i jego wpływ w różnych dziedzinach, od kultury po politykę, technologię i ekonomię. Poprzez wszechstronną analizę będziemy starali się odkryć przyczyny jego znaczącego wpływu i miejsce, jakie zajmuje we współczesnym społeczeństwie.
Laudanum – dawna nazwa nalewki z opium, zawierająca około 10% opium (co odpowiada 1% morfiny).
W XVI wieku Paracelsus odkrył, że alkaloidy zawarte w opium są bardziej rozpuszczalne w alkoholu niż w wodzie. Początkowo każdy alkoholowy ekstrakt opium zwany był laudanum, a nazwę (od łac. laudare – chwalić) wprowadził sam Paracelsus. Jednakże dopiero Thomas Sydenham wprowadził laudanum szeroko do lecznictwa. Opublikował on w 1676 r. pracę Medical Observations Concerning the History and Cure of Acute Diseases, w której polecał laudanum w terapii licznych chorób (np. kaszel, biegunka, bezsenność) zapoczątkowując około 250-letni okres popularności laudanum. Na przestrzeni XVIII i XIX w. laudanum było środkiem stosowanym w leczeniu wielu – nawet banalnych – chorób, np. podawane było dzieciom, żeby je uciszyć. Popularność wynikała zarówno z faktu, że specyfik ten silnie uzależnia, jak i tym, że laudanum było tańsze od wina czy ginu, gdyż jako lek nie było objęte podatkiem akcyzowym[1]. Dopiero w pierwszych latach XX wieku (Harrison Narcotics Tax Act, 1914) ograniczono stosowanie laudanum w związku z uznaniem go za narkotyk. Jego ofiarami były między innymi Mary Todd Lincoln, żona Abrahama Lincolna[2] i Elizabeth Siddal, modelka prerafaelitów[3].
Oryginalny przepis na laudanum, opracowany przez Syndenhama:
- sherry – 1 półkwarta
- opium – 2 uncje
- szafran – 1 uncja
- cynamon – 1 uncja w proszku
- goździki – 1 uncja w proszku
- mieszać i gotować powoli w łaźni wodnej przez 2–3 dni, aż tynktura osiągnie odpowiednią konsystencję[4]
Zgodnie z Farmakopeą, czysty wyciąg z opium nosi nazwę Tinctura Opii, natomiast nalewka Sydenhama, z uwagi na domieszkę przypraw, nazywana jest Tinctura Opii crocata.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Richard Goldsmith, Mind-Bending Hallucinogenic Drinks, „Fox News”, 11 czerwca 2010 (ang.).
- ↑ The Addiction of Mary Todd Lincoln. lincoln.coffeetownpress.com. ..
- ↑ Magdalena Drozdek: Elizabeth Siddal. Była muzą malarzy, co przypłaciła życiem. kobieta.wp.pl. . (pol.).
- ↑ B.McCarberg, S.Passik; Leczenie bólu. Poradnik ekspercki. „Medycyna po Dyplomie”. Zeszyt Edukacyjny 05/08.