Europ
Wygląd
przypnij
ukryj
Europ
samar ← europ → gadolin
|
– ↑ Eu ↓ Am
63
Eu
|
Wygląd
|
srebrzystobiały
|
|
Widmo emisyjne europu
|
Ogólne informacje
|
Nazwa, symbol, l.a.
|
europ, Eu, 63
|
Grupa, okres, blok
|
–, 6, f
|
Stopień utlenienia
|
II, III
|
Właściwości metaliczne
|
lantanowiec
|
Właściwości tlenków
|
średnio zasadowe
|
Masa atomowa
|
151,96 ± 0,01
|
Stan skupienia
|
stały
|
Gęstość
|
5244 kg/m³
|
Temperatura topnienia
|
822 °C
|
Temperatura wrzenia
|
1596 °C
|
|
Numer CAS
|
7440-53-1
|
PubChem
|
23981
|
|
|
Najbardziej stabilne izotopy
|
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków normalnych (0 °C, 1013,25 hPa)
|
Europ (Eu, łac. europium) – pierwiastek chemiczny, lantanowiec, srebrzystobiały metal. Nazwa pochodzi od nazwy kontynentu – Europy. W technice jądrowej uważany za truciznę reaktorową, z uwagi na duży przekrój czynny pochłaniania neutronów.
Występowanie
Bryłka europu (ok. 300 g). Żółty kolor jest związany z utlenieniem powierzchni.
Europ występuje w skorupie ziemskiej w ilości 2,1 ppm. Odkryty (1892) i wyizolowany (w 1901, w postaci tlenku) przez Demarçaya. Najważniejszymi minerałami europu są:
- monacyt (Ce,La,Th,Nd,Y,Pr)PO4, zwany także piaskiem monacytowym;
- bastnezyt (Ce,La,Nd,Y,Pr)CO3F, dużo rzadszy niż monacyt.
Uwagi
- ↑ Podana wartość stanowi przybliżoną standardową względną masę atomową (ang. abridged standard atomic weight) publikowaną wraz ze standardową względną masą atomową, która wynosi 151,964 ± 0,001 (patrz: Thomas Prohaska i inni, Standard atomic weights of the elements 2021 (IUPAC Technical Report), „Pure and Applied Chemistry”, 94 (5), 2021, s. 573–600, DOI: 10.1515/pac-2019-0603 (ang.)). Znane są próbki geologiczne, w których pierwiastek ten ma skład izotopowy odbiegający od występującego w większości źródeł naturalnych. Masa atomowa pierwiastka w tych próbkach może więc różnić się od podanej w stopniu większym niż wskazana niepewność (patrz: Thomas Prohaska i inni, Standard atomic weights of the elements 2021 (IUPAC Technical Report), „Pure and Applied Chemistry”, 94 (5), 2021, s. 573–600, DOI: 10.1515/pac-2019-0603 (ang.)).
Przypisy
- ↑ a b David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-13, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
- ↑ Europium (nr 261092) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ ThomasT. Prohaska ThomasT. i inni, Standard atomic weights of the elements 2021 (IUPAC Technical Report), „Pure and Applied Chemistry”, 94 (5), 2021, s. 573–600, DOI: 10.1515/pac-2019-0603 (ang.).
- ↑ P. Belli, R. Bernabei, F. Cappella i in.. Search for α decay of natural Europium. „Nuclear Physics A”. 789, s. 15–29, 2007. DOI: 10.1016/j.nuclphysa.2007.03.001.
- ↑ a b c Ryszard Szepke: 1000 słów o atomie i technice jądrowej. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06723-6. (pol.).brak strony w książce
Kontrola autorytatywna (
pierwiastek chemiczny):
Encyklopedia internetowa: