Papirus 102

Var1 to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Dzięki długiej historii sięgającej wieków, Var1 odegrał integralną rolę w społeczeństwie i kulturze. Od wpływu na politykę i ekonomię po wpływ na życie codzienne, Var1 pozostawił niezatarty ślad w każdym aspekcie współczesnego życia. Kontynuując eksplorację i odkrywanie nowych aspektów Var1, niezwykle istotne jest zrozumienie jego znaczenia i wpływu, jaki wywiera na nasze życie. W tym artykule zanurzymy się w fascynujący świat Var1 i odkryjemy jego liczne wymiary.

Papirus 102
P. Oxyrhynchus 4402
Ilustracja
Mt 3,10-12
Data powstania

III wiek

Rodzaj

Kodeks papirusowy

Numer

(GA)

Zawartość

Ewangelia Mateusza †

Język

grecki

Rozmiary

cm × cm

Typ tekstu

tekst aleksandryjski (?)

Miejsce przechowywania

Ashmolean Museum

Papirus 102 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – wczesny grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii według Mateusza.

Opis

Zachowały się tylko fragmenty jednej karty Ewangelii według Mateusza (4,11-12.22-23)[1]. Oryginalna karta miała rozmiary 27 na 14 cm. Tekst pisany jest w 35 linijkach na stronę[2].

Nomina sacra pisane są skrótami[2].

Tekst

Fragment jest zbyt krótki by ustalić jego przynależność tekstuologiczną[2].

Historia

Rękopis prawdopodobnie powstał w Egipcie. Na liście rękopisów znalezionych w Oksyrynchos figuruje na pozycji 4402. Tekst rękopisu opublikował J. David Thomas w 1997 roku[3]. INTF umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 102[1].

Rękopis datowany jest przez INTF na III wiek[1]. Paleograficznie bliski jest dla P. Hermes 5, ale jest nieco wcześniejszy. Comfort datuje rękopis na III wiek[2].

Cytowany jest w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (NA27).

Obecnie przechowywany jest w Ashmolean Museum (P. Oxy. 4402) w Oksfordzie[1][4].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d List of the manuscripts at the Münster Institute
  2. ↑ a b c d Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 639. ISBN 0-8423-5265-1, ISBN 978-0-8423-5265-9.
  3. ↑ J. David Thomas, The Oxyrhynchus Papyri LXIV (London: 1997), pp. 4–5.
  4. ↑ „Continuation of the Manuscript List” Institute for New Testament Textual Research, University of Münster. Retrieved April 9, 2008

Bibliografia

  • J. David Thomas, The Oxyrhynchus Papyri LXIV (London: 1997), pp. 4–5.
  • Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 639-640. ISBN 978-0-8423-5265-9.

Linki zewnętrzne

Wykaz kodeksów papirusowych Nowego Testamentu
Papirusy
  1. ↑ skatalogowany również pod numerem P 58
  2. ↑ fragment początkowo oznakowany jako P 67