Papirus 28

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący wszechświat Papirus 28, badając jego wiele aspektów i wpływ na nasze codzienne życie. Od swoich początków po obecną ewolucję, poprzez swoje znaczenie w kulturze popularnej i wpływ na różne dziedziny, Papirus 28 zdołał przyciągnąć uwagę milionów ludzi na całym świecie. Dzięki szczegółowej i wyczerpującej analizie odkryjemy powody, które sprawiają, że Papirus 28 jest tematem niewyczerpanego zainteresowania, a także konsekwencje, jakie ma on dla współczesnego społeczeństwa. Przygotuj się na zanurzenie się w ekscytującą podróż, która doprowadzi Cię do lepszego zrozumienia wpływu, jaki Papirus 28 ma na nasze środowisko i na nasz sposób postrzegania otaczającego nas świata.

Papirus 28
P. Oxyrhynchus 1596
Ilustracja
Jan 6,8-12
Data powstania

III wiek

Rodzaj

Kodeks papirusowy

Numer

Zawartość

Ewangelia Jana 6 †

Język

grecki

Rozmiary

10 × 5 cm

Typ tekstu

tekst aleksandryjski

Kategoria

I

Miejsce przechowywania

Berkeley (Kalifornia)

Papirus 28 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu pisany na papirusie, w formie kodeksu. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera niewielkie fragmenty Ewangelii Jana[1].

Opis

Zachowały się jedynie fragmenty kodeksu z tekstem Ewangelii Jana 6,8-12.17-22. Oryginalne karty kodeksu miały rozmiar 13 na 20 cm. Tekst pisany jest semi-uncjałą[2], 25 linijek na stronę. Charakter pisma jest podobny do Papirusu Oxyrhynchus 1358. Rękopis zawiera błędy mimo iż sporządzony został przez zawodowego skrybę[3].

Tekst

Tekst grecki rękopisu Kurt Aland opisał jako "normalny tekst" i zaklasyfikował go do kategorii I[1];. Tekst bliski jest dla (zgodność 7 na 10)[3]. Według Grenfella i Hunta tekstualnie bliższy jest Kodeksowi Watykańskiemu niż Kodeksowi Synajskiemu[3].

W Ewangelii Jana 6,10 przekazuje warianty: πεντακισ]χιλειοι, ελεβεν zamiast ελαβεν, w 6,19 ενγυς zamiast εγγυς, w 6,20 φοβεισθαι zamiast φοβεισθε, w 6,22 ιδεν zamiast ειδεν[4].

Historia

Rękopis odkryty został w Oksyrynchos przez Grenfella i Hunta, którzy opublikowali jego tekst w 1919 roku. Na liście rękopisów znalezionych w Oxyrhynchus znajduje się na pozycji 1596[2]. Ernst von Dobschütz umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 28[5].

Aland datował go na III wiek[1], Comfort na koniec III wieku[3].

Obecnie przechowywany jest w bibliotece Pacific School of Religion (Pap. 2) w Berkeley (Kalifornia)[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 97. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
  2. ↑ a b B. P. Grenfell & A. S. Hunt, Oxyrynchus Papyri XIII, (London 1915), pp. 8-10.
  3. ↑ a b c d Philip W. Comfort and David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, p. 122.
  4. ↑ Peter M. Head, The Habits of New Testament Copyists Singular Readings in the Early Fragmentary Papyri of John, Biblica 85 (2004), p. 406.
  5. ↑ K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 74. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).

Bibliografia

Wykaz kodeksów papirusowych Nowego Testamentu
Papirusy
  1. ↑ skatalogowany również pod numerem P 58
  2. ↑ fragment początkowo oznakowany jako P 67