Namysłów

Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Namysłów

miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Rynek w Namysłowie
Herb Flaga
Państwo	Polska
Województwo	opolskie
Powiat	namysłowski
Gmina	Namysłów
Data założenia	XIII wiek
Prawa miejskie	ok. 1249
Burmistrz	Jacek Fior (od 2024)
Powierzchnia	22,61[1] km²
Wysokość	137 m n.p.m.
Populacja (01.01.2024) • liczba ludności • gęstość	16 818[1] 743,8 os./km²
Strefa numeracyjna	77
Kod pocztowy	46-100
Tablice rejestracyjne	ONA
Położenie na mapie gminy Namysłów Namysłów
Położenie na mapie Polski Namysłów
Położenie na mapie województwa opolskiego Namysłów
Położenie na mapie powiatu namysłowskiego Namysłów
51°04′22″N 17°42′25″E/51,072778 17,706944
TERC (TERYT)	1606024
SIMC	0965743
Hasło promocyjne: Namysłów – gmina z charakterem
Urząd miejski ul. Stanisława Dubois 3 46-100 Namysłów
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa
BIP

Namysłów^ⓘ łac. Namislavia, niem. Namslau, śl. Namysłōw^[2]) – miasto w Polsce położone w województwie opolskim, w powiecie namysłowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Namysłów. Historycznie leży na Dolnym Śląsku, na Równinie Oleśnickiej, będącą częścią Niziny Śląskiej. Przepływa przez niego rzeka Widawa oraz jej mniejsze dopływy.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa opolskiego.

Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. miasto liczyło 16 818 mieszkańców^[1].

Miasto jest położone w południowo-zachodniej Polsce, w historycznych granicach Dolnego Śląska, w województwie opolskim, na Równinie Oleśnickiej. Przez granice administracyjne miasta przepływa rzeka Widawa (dopływ Odry). Namysłów położony jest na wysokości 137 m n.p.m.

Średnia temperatura roczna wynosi +8,3 °C. Pokrywa śnieżna występuje od grudnia do kwietnia. Duże zróżnicowanie dotyczy termicznych pór roku. Średnie roczne opady atmosferyczne w rejonie Namysłowa wynoszą 566 mm, dominują wiatry zachodnie^[3].

Według Krajowego Rejestru Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju częściami Namysłowa są^[4]:

• Podmiejskie
• Stare Miasto (włączone do Namysłowa z dniem 1 stycznia 1951 r., wcześniej samodzielna miejscowość)^[5],

Na terenie Namysłowa istnieje sześć osiedli mieszkaniowych: Osiedle nr I - Osiedle Śródmieście^[6], Osiedle nr II - Osiedle za Widawą^[7], Osiedle nr III - Osiedle Majowe^[8], Osiedle nr IV - Osiedle Ogrodowe^[9], Osiedle nr V - Osiedle Reymonta^[10] oraz Osiedle nr VI - Osiedle Leśne^[11].

Etymologicznie nazwa miasta związana jest z antroponimem Namysł. Miejscowość została wymieniona w zlatynizowanej formie Namislavia w łacińskim dokumencie z 1312 wydanym w Głogowie^[13]. W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizownej formie Namislavia^[14][15]. W roku 1613 śląski regionalista i historyk Mikołaj Henel z Prudnika wymienił miejscowość w swoim dziele o geografii Śląska pt. Silesiographia podając jej łacińską nazwę: Namslavia^[16].

Jeszcze w 1750 nazwa „Namysłów” wymieniona jest w języku polskim przez Fryderyka II pośród innych miast śląskich w zarządzeniu urzędowym wydanym dla mieszkańców Śląska^[17]. W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 we Wrocławiu przez Johanna G. Knie miejscowość występuje pod nazwami Namslau, Namzlav oraz Namislow^[18].

Nazwę Namysłów w książce „Krótki rys jeografii Szląska dla nauki początkowej” wydanej w Głogówku w 1847 wymienił śląski pisarz Józef Lompa^[19]. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego wydany w latach 1880–1906 notuje nazwę miasta pod polską nazwą Namysłów oraz niemiecką Namslau^[20].

Obecna nazwa została administracyjnie zatwierdzona 7 maja 1946^[21].

Miasto zostało założone w XIII wieku. Pierwsza historycznie pewna wzmianka o nim pochodzi z 19 czerwca 1233. Prawa miejskie Namysłów otrzymał około 1249 z rąk księcia Henryka III Białego^[22].

W latach 1294–1312 Namysłów wchodził w skład księstwa głogowskiego. W 1312/1313 powstało niezależne księstwo namysłowskie wydzielone z ziem księstwa oleśnickiego, a jego władcą został Konrad I oleśnicki.

Od 1320 lub 1321 ponownie związane z księstwem oleśnickim po objęciu tegoż księstwa przez Konrada I. W latach 1323–1341 Namysłów wchodził w skład księstwa brzesko-legnickiego. 9 maja 1323 roku miasto stało się lennem czeskim. Od 1338 ponownie samodzielne księstwo we władaniu Wacława I legnickiego. Od około 1340 do 21 stycznia 1341 roku Namysłów był zastawiony księciu cieszyńskiemu Kazimierzowi I. 30 września 1341 roku książę brzesko-legnicki Bolesław III Rozrzutny zastawił miasto królowi Polski Kazimierzowi III Wielkiemu.

Pierwsze wzmianki o zamku w Namysłowie pochodzą z 1312. Prawdopodobnie był wtedy drewniany, jednak być może już po tej dacie książę namysłowski zaczął w miejscu wcześniejszego grodu wznosić obwód obronny o wysokości 8 metrów^[23].

Właściwą część ratusza w Namysłowie wzniesiono w latach 1374–1378. Jego głównym architektem był mistrz murarski Piotr^[24].

W 1345 rozpoczęła się wojna polsko-czeska pomiędzy Janem Luksemburskim i Kazimierzem III Wielkim. Pod koniec lata lub na początku jesieni 1348 rozpoczęto negocjacje pokojowe. Zawarciem pokoju były zainteresowane obie strony, ponieważ Karol IV koncentrował się na sprawach niemieckich, a Kazimierz zamierzał, wobec bezskuteczności ataków na Śląsku, skupić siły na walce o Ruś. 22 listopada^[25][26] 1348 roku wojna została formalnie zakończona podpisaniem pokoju namysłowskiego. Traktat nie wprowadzał żadnych zmian terytorialnych^[27].

W 1358 roku synowie Bolesława III – Wacław i Ludwik sprzedali Namysłów królowi czeskiemu i niemieckiemu Karolowi IV za 3 000 kop groszy praskich. W połowie XIV wieku w mieście rozpoczęta została budowa murów obronnych i trzech bram oraz rozbudowa murowanego zamku.

Namysłów i Wrocław odmówili złożenia hołdu Władysławowi Pogrobowcowi po jego koronacji w 1453. Połowa zabudowań miasta została zniszczona podczas pożaru w 1466. W 1469 Namysłów uznał za swojego władcę Macieja Korwina. 11 listopada 1483 miasto zostało zniszczone w wyniku kolejnego pożaru. Od 1490 znajdowało się pod panowaniem Władysława Jagiellończyka, a następnie jego syna Ludwika. Handel w Namysłowie został ożywiony pod koniec XV wieku.

Od 1526 miasto należało do dynastii Habsburgów. Podczas wojny trzydziestoletniej zdobyli je Szwedzi.

Zakon krzyżacki zakupił namysłowski zamek w 1703, pozostając jego właścicielem do 1810. W 1741 miasto przeszło we władanie Królestwa Prus. Podczas wojny siedmioletniej było okresowo zajmowane przez Austriaków i Rosjan.

W czasie wojen napoleońskich latach 1806–1807 Namysłów był okupowany przez Francuzów i ich sprzymierzeńców (miasto zajęte zostało w grudniu 1806 przez oddziały bawarskie)^[28].

W 1862 miasto otrzymało połączenie telegraficzne z Wrocławiem. Kolejnym krokiem komunikacyjnym było powstanie infrastruktury kolejowej - w 1868 otwarto linię, która połączyła Namysłów z Wrocławiem i Kluczborkiem, w 1889 z Opolem, a w 1912 z Kępnem.

Po I wojnie światowej liderzy ludności polskiej w powiecie namysłowskim podjęli działania w celu przyłączenia tej ziemi do Polski. W powiecie namysłowskim, polską działalność niepodległościową prowadził Wilhelm Wojciech Prokop (z Raciborza) zatrudniony w firmie Oskara Tietzego w Namysłowie, który tu organizował POW Górnego Śląska. Wśród działaczy polskich niepodległościowych była rodzina Karczewskich oraz proboszcz namysłowski ks. Jan Karol Pasternak oraz wikary ks. Jan Szymała. W powiecie ważnym polskim liderem był także ks. Antoni Robota z parafii we wsi Włochy (dwukrotnie pobity przez niemieckie bojówki). Namysłowska organizacja POW G.Śl. utrzymywała łączność z Opolem poprzez Augustyna Fulka pseud. „Sterner”. Aktywność ta polegała na kolportażu polskiej prasy w tym zwłaszcza „Der Weisse Adler”. 2 lipca 1919 r. Prokop został aresztowany przez władze niemieckie i wywieziony do więzienia w Oleśnicy. Po pewnym czasie wyszedł na wolność, dzięki obronie podjętej przez adwokata Antoniego Rostka z Raciborza, ale do Namysłowa już nie wrócił^[29].

Od 1919 Namysłów należał do nowo utworzonej prowincji Dolny Śląsk. Prowincja została zlikwidowana w 1938, a 18 stycznia 1941 utworzono ją ponownie.

1 lipca 1936 do Namysłowa włączona została wieś Böhmwitz (rejon współczesnych ulic 1 Maja i Kalinowej)^[30], zamieszkała wówczas przez 232 mieszkańców^[31].

Podczas nocy kryształowej z 9 na 10 listopada 1938, bojówki hitlerowskie zdewastowały wnętrze namysłowskiej synagogi zbudowanej w roku 1856. Sam budynek przetrwał, ze względu na stanowienie części zwartej zabudowy.

W czasach II wojny światowej w Namysłowie znajdował się podobóz obozu koncentracyjnego w Groß-Rosen oraz kilka mniejszych obozów pracy przymusowej. Robotnicy różnych narodowości pracowali m.in. w fabryce Elektroakustik przy Parku Północnym, powstałym w latach 1939-1941 zakładzie przetwórstwa ziemniaczanego przy ul. Łączańskiej oraz w browarze Haselbacha. Obozowe baraki znajdowały się z kolei m.in. przy obecnych ulicach 1 Maja, Jagiellońskiej, Oławskiej, Skłodowskiej-Curie, Żwirki i Wigury.

Wśród robotników przymusowych oraz jeńców wojennych znajdowało się wielu żołnierzy Armii Krajowej. Lokalnymi strukturami AK kierował w latach 1942-44 por. Józef Rabiega (1914-1971), zatrudniony w zakładach przetwórstwa ziemniaczanego. W roku 2016 jego imieniem nazwana została ulica w Namysłowie, a rok później przy bramie "Ziemniaczanki" ustawiony został postument z pamiątkową tablicą.

22 stycznia 1945 miasto zostało po krótkich walkach zajęte przez Armię Czerwoną (w lokalnej historiografii błędnie dominuje data 21 stycznia). O godzinie 12:15 Namysłów zdobyty został przez 214 Dywizję Strzelecką, wchodzącą w skład 78 Korpusu Strzeleckiego, stanowiącego z kolei część składową 52 Armii^[32].

3 marca do Namysłowa przybyła pierwsza grupa polskich kolejarzy^[33]. 30 kwietnia miasto zostało przejęte przez administrację polską – na jej czele stanął Pełnomocnik Rządu RP na Obwód nr 9 Tomasz Nowacki (1897-1946). 1 września pierwszym powojennym Burmistrzem Namysłowa został polityk PPS Bolesław Obrębski (1898-1953), który swój urząd pełnił do grudnia 1948. 31 grudnia 1945 starosta Nowacki został w rejonie śluzy na Widawie (rejon ulic Parkowej i Marii Konopnickiej) postrzelony przez "nieznanych sprawców w mundurach sowieckich", w wyniku czego zmarł 3 stycznia 1946. Towarzyszący staroście por. Czesław Wajs (1912-1945) zginął na miejscu.

17 listopada 1947 odbyło się zebranie założycielskie Towarzystwa Burs i Stypendiów w Namysłowie, na prezesa wybrano Aleksandra Pankiewicza – przewodniczącego Powiatowej Rady Narodowej. W 1949 TBS liczył już 129 członków.

26 maja 1959 powstało Koło Miłośników Ziemi Namysłowskiej, w tym czasie było to pierwsze tego typu stowarzyszenie na Opolszczyźnie. Jeszcze w 1959 stowarzyszenie zmieniło nazwę na Towarzystwo Miłośników Ziemi Namysłowskiej. Staraniem działaczy koła powołano 21 stycznia 1960 Muzeum Ziemi Namysłowskiej, które zlokalizowano w trzech salach ratusza. 23 lutego 1973 Muzeum Ziemi Namysłowskiej przeniosło się do nowego lokalu, znajdującego się na zamku^[34]. Muzeum funkcjonowało do przełomu 1998/99. Towarzystwo Miłośników Ziemi Namysłowskiej prowadziło działalność do około 2005, po czym zostało zawieszone.

23 czerwca 1976 Zakłady Elektrotechniki Motoryzacyjnej w Namysłowie przystąpiły do strajku, którego celem było, oprócz protestu przeciw podwyżce cen, odłączenie się od ZEM Świdnica i sprowadzenie nowego parku maszynowego.

Po pierwszych wyborach do samorządu terytorialnego w Polsce po jego przywróceniu w 1990 roku burmistrzem miasta został Adam Maciąg^[35][36]. Pełnił on tę funkcję przez dwie kadencje, od 18 czerwca 1990 do 3 listopada 1998. Następcami Maciąga byli: Krzysztof Kuchczyński (3 listopada 1998 – 5 grudnia 2014), Julian Kruszyński (5 grudnia 2014 – 22 listopada 2018), Bartłomiej Stawiarski (22 listopada 2018 - 7 maja 2024) oraz obecnie urzędujący Jacek Fior (od 7 maja 2024).

W latach 1989–1996 przeprowadzona została przez Radę Narodową Miasta i Gminy w Namysłowie oraz jej następczynię – Radę Miejską w Namysłowie akcja dekomunizacji nazw namysłowskich ulic. Jeszcze w roku 1989 patronat nad miejskimi ulicami utracili Feliks Dzierżyński i Julian Marchlewski, a w dalszej kolejności dekomunizacji poddane zostały ulice: Armii Czerwonej (24 stycznia 1991)^[37], Hanki Sawickiej (15 marca 1993)^[38], Karola Świerczewskiego, Marcelego Nowotki, Alei Róży Luksemburg oraz Placu XV-lecia PRL (wszystkie 29 listopada 1996)^[39]. Symbolicznym zakończeniem procesu była dokonana po latach zmiana nazwy ulicy Mariana Buczka (26 września 2016)^[40].

W ramach reformy administracyjnej w Polsce w 1999 Namysłów ponownie stał się siedzibą powiatu namysłowskiego. Siedzibą starostwa stał się przebudowany dawny magazyn zbożowy przy Placu Wolności.

18 września 2014 założono Towarzystwo Przyjaciół Namysłowa i Ziemi Namysłowskiej^[41], aktualnie (wrzesień 2024) posiadające 56 członków^[42]. Prezesem TPNiZN jest Mateusz Magda - historyk, pracownik Muzeum Miejskiego Wrocławia^[43]. W 2019 reaktywowane zostało z kolei po kilkunastu latach zawieszenia działalności Towarzystwo Miłośników Ziemi Namysłowskiej (ponowny wpis do rejestru stowarzyszeń dokonany został 28 listopada 2019)^[44].

Według danych GUS z 30 czerwca 2018, Namysłów miał 16360 mieszkańców (8. miejsce w województwie opolskim i 279. w Polsce), powierzchnię 22,62 km² (7. miejsce w województwie opolskim i 250. miejsce w Polsce) i gęstość zaludnienia 723,6 os./km²^[45].

Mieszkańcy Namysłowa stanowią około 38,37% populacji powiatu namysłowskiego, co stanowi 1,66% populacji województwa opolskiego.

Liczba mieszkańców

Do Wojewódzkiego Rejestru Zabytków wpisane są następujące obiekty^[50]:

• Układ urbanistyczny
• Kościół św. Apostołów Piotra i Pawła, ul. Kościelna 1, wraz z bramą wejściową na teren kościelny oraz figurą św. Jana Nepomucena,
• Kościół fil. pw. Niepokalanego Poczęcia NMP^[51], ul. Staromiejska 29,
• Zespół klasztorny franciszkanów, Skwer kardynała Wyszyńskiego 2, składa się z gotyckiego kościoła św. Franciszka z Asyżu i św. Piotra z Alkantary, a także dawnego klasztor, obecie plebanii,
• Kaplica pw. Świętej Trójcy (dawna kaplica cmentarna), ul. Oleśnicka 11,
• Park Północny, ul. Kazimierza Pułaskiego,
• Zamek książęcy, ul. Bolesława Chrobrego 30,
• Mury obronne,
• Brama Krakowska^[52],
• Ratusz,
• Zespół szpitala miejskiego, ul. Oleśnicka 10^[53],
• Kamienica, ul. Bolesława Chrobrego 6,
• Dom „Burmistrzówka”, ul. Krakowska 17^[54],
• Hotel „Polonia”, ul. Obrońców Pokoju 28,
• Kamienice namysłowskiego rynku nr 2-9, 12, 24,
• Kamienice, ul. Stanisława Staszica 4 i 6,
• Izba Regionalna w Namysłowie (dawna szkoła ewangelicka), ul. Szkolna 2^[55],
• Zespół browaru, ul. Bolesława Chrobrego 20-30, w tym: stara słodownia z warzelnią i suszarnią, nowa słodownia z suszarniami, leżakownia i fermentownia, maszynownia i magazyn beczek, kompleks budynków pomocniczych,
• Budynek handlowo-usługowy (dawny magazyn jęczmienia), ul. Kolejowa 18,
• Muzeum Techniki Młynarskiej (dawny młyn miejski z częścią mieszkalną), ul. Piastowska 12^[56],

inne zabytki:

• neorenesansowa fontanna na rynku^[57],
• dawna synagoga (obecnie sala gimnastyczna), ul. Stanisława Dubois 19,

Gałęzi przemysłu reprezentowane obecnie w Namysłowie to: produkcja spożywcza (Froneri, dawniej Nestle i Schöller), piwowarstwo (Browar Namysłów), elektrotechnika (Diehl Controls), produkcja okien (fabryki Velux i Glassolutions).

W 2019 wskaźnik bezrobocia w Namysłowie wynosił 7,8%. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w Namysłowie wynosiło 4 176,14 zł^[49].

25,8% aktywnych zawodowo mieszkańców Namysłowa pracuje w sektorze rolniczym (rolnictwo, leśnictwo, rybołówstwo i przemysł wydobywczy), 34,7% w sektorze przemysłowym (przemysł przetwórczy i budownictwo), a 10,5% w sektorze usługowym (handel, naprawa pojazdów, transport, zakwaterowanie i gastronomia, informacja i komunikacja) oraz 2,2% pracuje w sektorze finansowym (działalność finansowa i ubezpieczeniowa, obsługa rynku nieruchomości)^[49].

W Namysłowie mieści się Podstrefa Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Przez Namysłów przebiegają drogi krajowe:

• 39 Łagiewniki – Strzelin – Biedrzychów – Owczary – Brzeg – Namysłów – Kępno
• 42 Namysłów – Kluczbork – Praszka – Radomsko – Starachowice

Sieć uzupełniają drogi wojewódzkie:

• 451 Oleśnica – Namysłów
• 454 Opole – Namysłów

W mieście znajduje się stacja kolejowa połączona z dworcem autobusowym. Z namysłowskiej stacji kolejowej odjeżdżają obecnie pociągi w kierunku Oleśnicy i Wrocławia oraz Kluczborka, Lublińca i Częstochowy.

Dawniej, Namysłów skomunikowany był kolejowo również z Opolem, Kępnem i Sycowem. Połączenia te przestały jednak funkcjonować na przełomie lat 80. i 90. XX wieku.

Namysłów
Linia nr 143 Kalety – Wrocław Mikołajów (106,465 km)
Gręboszów odległość: 5,996 km		Wilków Namysłowski odległość: 4,625 km
Linia nr 301 Opole Główne – Namysłów (59,939 km)
Ziemiełowice odległość: 3,410 km
Linia nr 307 Namysłów – Kępno (0,000 km)
		Kamienna Namysłowska odległość: 3,584 km

W roku 2018 czasowo funkcjonowała komunikacja miejska. Linie czerwona, zielona i niebieska zaczynały swój bieg na dworcu autobusowym. Przewozy autobusowe realizuje PKS Opole oraz prywatny przewoźnik LUZ.^{[potrzebny przypis]}

Namysłów stanowi regionalny ośrodek oświatowy, ściągający uczniów z całego powiatu, a także z pobliskich terenów województwa wielkopolskiego (Rychtal), dolnośląskiego (Bierutów) czy powiatu kluczborskiego (Wołczyn).

• Namysłowski Ośrodek Kultury, Plac Powstańców Śląskich 2
  • Biblioteka Publiczna w Namysłowie im. Stanisława Wasylewskiego, ul. Bohaterów Warszawy 5
  • Izba Regionalna w Namysłowie, ul. Szkolna 2
  • Izba Techniki Młynarskiej, ul. Piastowska 12
  • Świetlica Osiedlowa, ul. Dworcowa 7
  • Zespół Teatralny „Bez Atu” (rozwiązany)

W okresie PRL wydawane były: „Trybuna Namysłowska” – miesięcznik Powiatowego Komitetu Frontu Narodowego w Namysłowie oraz „Rocznik Statystyczny Powiatu Namysłów”.

• Obserwator Namysłowski czasopismo, które wychodziło w drugim obiegu, a następnie jawnie od 1989 roku^[58]

Po przełomie 1989 roku ukazywały się m.in.:

• „Gazeta Namysłowska. Magazyn Samorządowy”
• „Gazeta Ziemi Namysłowskiej”
• „GraVers. Niezależne Czasopismo Literackie”
• „Informator Wędkarski. Magazyn Namysłowskich Wędkarzy”
• „Kurier Namysłowski. Prywatny Miesięcznik Lokalny”
• „Namysłowianin. Bezpłatna Gazeta Lokalna”
• „Namysłowski Magazyn. Namysłowski Powiatowy Magazyn Samorządowy”
• „Nowiny Namysłowskie”
• „Wieści Namysłowskie”
• „Z Prawej Strony. Miesięcznik ziemi namysłowskiej”
• „Nasz Powiat Namysłowski” - informator samorządowy wydawany przez Starostwo Powiatowe w Namysłowie

Własne organa prasowe posiadają miejscowe parafie katolickie:

• „Apostolskie Ścieżki. Namysłowskie Pismo Religijno – Duszpasterskie” – Parafia Św. Apostołów Piotra i Pawła.
• „Pokój i Dobro. Gazeta parafii św. Franciszka z Asyżu i św. Piotra z Alkantary”

Własne pismo wydają także Niemcy – dawni mieszkańcy Namysłowa, zrzeszeni w powstałym 19 maja 1956 r. stowarzyszeniu Namslauer Heimatfreunde. Ich organ prasowy „Namslauer Heimatfruf” ukazuje się od roku 1956^[59].

 Z tym tematem związana jest kategoria: Religia w Namysłowie.

Dekanat Namysłów wschód

• parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła (ul. Kościelna 3)
  • kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła (ul. Kościelna 1)
  • kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (ul. Staromiejska 29)
  • kaplica cmentarna Wszystkich Świętych (ul. Jana Pawła II 6)

Dekanat Namysłów zachód

• parafia św. Franciszka z Asyżu i św. Piotra z Alkantary (Skwer Kardynała Wyszyńskiego 2)
  • kościół św. Franciszka z Asyżu i św. Piotra z Alkantary (Skwer Kardynała Wyszyńskiego 2)
  • kaplica Świętej Trójcy (ul. Oleśnicka 11) – nieużytkowana

Okręg Zachodni

• Zbór Kanaan (ul. Kraszewskiego 4)

• zbór Namysłów – Północ (Sala Królestwa ul. 1 Maja 17)
• zbór Namysłów – Południe (Sala Królestwa ul. 1 Maja 17)^[60]

Do zborów w Namysłowie przynależą również wyznawcy z gminy Bierutów, Wilków, Rychtal, Domaszowice i Świerczów.

Wierni przynależą do parafii ewangelicko-augsburskiej w Pokoju, stanowiącej część Diecezji Katowickiej.

• Cmentarz Komunalny (ul. Jana Pawła II 6)
• Cmentarz Komunalny (ul. Oławska 35-39)
• dawny cmentarz katolicki (ul. Staromiejska 29)
• dawny cmentarz ewangelicki (ul. Kraszewskiego 1)
• dawny cmentarz żydowski (ul. Łączańska 7)

• synagoga (obecnie sala sportowa, ul. Dubois 19), czynna w latach 1856-1938,
• kościół ewangelicki św. Andrzeja (Skwer prof. Leszka Kuberskiego), czynny w latach 1789-1947, rozebrany w 1962
• kościół staroluterański (obecnie sklep, ul. Wały Jana III 2), czynny w latach 1905-1945
• kościół Salwatora (Zbawiciela), rozebrany w 1647
• kaplica św. Barbary, rozebrana w 1647
• kościół św. Ducha i św. Jerzego, spłonął w 1619, prowizorycznie odbudowany jako spichlerz i rozebrany w latach 80. XVIII w.

W Namysłowie ma swoją siedzibę powstałe w 1945 Nadleśnictwo Namysłów, którego obszar rozciąga się na powiat namysłowski i kluczborski. Siedziba Nadleśnictwa znajduje się przy ul. Marii Skłodowskiej-Curie, w budynku oddanym do użytku w roku 2016^[61].

Miasto jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej. Organem wykonawczym jest burmistrz. W wyborach samorządowych w 2024 na urząd został wybrany Jacek Fior^[62]. Siedzibą władz jest Urząd Miejski przy ul. Stanisława Dubois 3. W mieście, pod adresem Plac Wolności 12a, znajduje się starostwo powiatu namysłowskiego.

Miasta i gminy partnerskie^[63]

Miasto	Państwo	Data podpisania umowy
Nebelschütz	Niemcy	4 kwietnia 1997
Hluczyn	Czechy	27 sierpnia 2000
Linz nad Renem	Niemcy	29 września 2000
Jaremcze	Ukraina	25 maja 2002
Kisköre	Węgry	14 czerwca 2003
Zagon	Rumunia	10 października 2009

 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Namysłowem.

• Richard Schulz (1923)^[64]
• Ryszard Zembaczyński (1994)^[65]
• Edward Łęczycki (1994)^[65]
• Zbigniew Figas (1995)^[65]
• Theo Schöller (1995)^[65]
• Zbigniew Górzyński (1996)^[65]
• Bolesław Pustelnik (2001)^[65]
• Irena Szewińska (2004)^[65]
• Włodzimierz Gryglewicz (2008)^[65]
• Tadeusz Szulc (2012)
• Józef Pinior (2016)^[66]
• Lech Wałęsa (2017)^[67]
• Vasyl Vasyliovych Onutchak (2021)^[68]
• Andriy Ivanovych Myronyak (2022)^[69]
• Thomas Zschornak (2022)^[70]

• Johann GeorgJ.G. Knie Johann GeorgJ.G., Alphabethisch-Statistisch-Topographische Uebersicht aller Dörfer, Flecken, Städte und andern Orte der Königl. Preuß. Provinz Schlesien ..., Breslau: Graß, Barth und Comp., 1830, OCLC 751379865  (niem.).
• Mateusz Goliński, Elżbieta Kościk, Jan Kęsik: Namysłów, z dziejów miasta i okolic, Namislavia, Namysłów 2006, ISBN 978-83-60537-00-8.
• Włodzimierz Ożga: Zespół Bramy Krakowskiej w Namysłowie, Namislavia, Namysłów 2007, ISBN 978-83-60537-01-5.
• Kazimierz Kuliński: Pieczęcie i herby miasta Namysłowa. Reedycja Biblioteczki Towarzystwa Miłośników Ziemi Namysłowskiej, ISSN 1895-8877. Namislavia, Namysłów 2006, ISBN 978-83-60537-04-6.
• Kazimierz Kuliński: Piastowski zamek w Namysłowie. Reedycja Biblioteczki Towarzystwa Miłośników Ziemi Namysłowskiej, ISSN 1895-8877. Namislavia, Namysłów 2006, ISBN 978-83-60537-03-9.
• Henryk Caputa: Zarys historyczny murów obronnych miasta Namysłowa. Reedycja Biblioteczki Towarzystwa Miłośników Ziemi Namysłowskiej, ISSN 1895-8877. Namislavia, Namysłów 2006, ISBN 978-83-60537-02-2.
• Kazimierz Kuliński: Obozy pracy i zagłady rozmieszczone przez hitlerowców w powiecie namysłowskim w latach 1939–1945. Reedycja Biblioteczki Towarzystwa Miłośników Ziemi Namysłowskiej, ISSN 1895-8877. Namislavia, Namysłów 2005, ISBN 83-922091-1-7.
• Mateusz Mirosław Magda: Tajemnice Ziemi Namysłowskiej, Namislavia, Namysłów 2011, ISBN 978-83-60537-35-0.
• Mateusz Mirosław Magda: Uciekinierzy, osadnicy, przesiedleńcy, autochtoni. Ziemia Namysłowska lat 1945-1947 w relacjach i wspomnieniach mieszkańców, Namislavia, Namysłów 2016, ISBN 978-83-60537-88-6.
• Mateusz Mirosław Magda: Spacerem po dawnym Namysłowie, M&P Verlag, Namysłów 2019, ISBN 978-83-953909-0-6.
• Stanisław Żarecki: Zarys historii szpitalnictwa w powiecie namysłowskim. Reedycja Biblioteczki Towarzystwa Miłośników Ziemi Namysłowskiej, ISSN 1895-8877. Namislavia, Namysłów 2005, ISBN 83-922091-2-5.
• Tomasz Kowalski: Dzieje kościoła i parafii pw. św. Franciszka z Asyżu i św. Piotra z Alkantary w Namysłowie. Towarzystwo Miłośników Ziemi Namysłowskiej, zeszyty historyczne – tom 1. Namislavia, Namysłów 2003, ISBN 83-905869-4-0.
• Mariusz Patelski, Protesty czerwcowe 1976 r. w województwie opolskim. Zapomniany strajk w ZEM Namysłów, Opole-Namysłów: Uniwersytet Opolski-Namislavia 2016. ISBN 978-83-60537-84-8.

Informacje w projektach siostrzanych

Multimedia w Wikimedia Commons

Informacje w Wikipodróżach

Definicje słownikowe w Wikisłowniku

• Namysłów, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 894 .
• Namysłów, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 370 .