Strażnica KOP „Bielowce”
W tym artykule poznamy fascynujący świat Strażnica KOP „Bielowce”. Od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, zanurzymy się w szczegółowej analizie, która pozwoli nam zrozumieć jego znaczenie w różnych obszarach. Strażnica KOP „Bielowce” był przez długi czas przedmiotem zainteresowania i debaty, a jego implikacje przekroczyły bariery kulturowe i pokoleniowe. Podczas tej podróży będziemy starali się rozwikłać tajemnice i ciekawostki otaczające Strażnica KOP „Bielowce”, próbując rzucić światło na jego znaczenie w obecnym kontekście.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość |
Kompania graniczna KOP „Boryszkowce” |
Strażnica KOP „Bielowce” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-rumuńskiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W 1925, w składzie 4 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 14 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 12 strażnic[1]. W latach 1928–1934 strażnica znajdowała się w 1 kompanii granicznej KOP „Boryszkowce”[2][3][4][5][6], a w 1937, 1938 i 1939 w strukturze organizacyjnej 1 kompanii granicznej KOP „Mielnica” funkcjonowała strażnica KOP „Bielowce”[7][8][9][10]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[11].
W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku KOP[5]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła szosa długości 16 km i droga polna długości 4 km[8].
Służba graniczna
Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[12].
Strażnica KOP „Bielowce” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 11 kilometrów 400 metrów od słupa granicznego nr 135 do 132, a w 1938 pododcinek szerokości 11 kilometrów 640 metrów od słupa granicznego nr 130 do 116 → granicy rumuńskiej[5][8].
Sąsiednie strażnice:
- strażnica KOP „Okopy św. Trójcy” ⇔ strażnica KOP „Wołkowce” – 1928[2], 1929[3], 1931[4], 1932[13], 1934[6], 1938[8]
Uwagi
- ↑ wieś Bielowce, gmina Okopy św. Trójcy, powiat borszczowski, województwo tarnopolskie
Przypisy
- ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 9/1928.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1929.
- ↑ a b Szkice dyslokacyjne ↓.
- ↑ a b c Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 41/1932.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 59/1934.
- ↑ Szubański 1993 ↓, s. 278.
- ↑ a b c d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 90/1938.
- ↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 315.
- ↑ Szubański 2000 ↓, s. 90.
- ↑ Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 32.
- ↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
- ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 39/1932.
Bibliografia
- Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. .
- Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
- Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
- Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (145), 1993. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
- Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.177/143 do 177/149.)
- Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927–1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.177/151.)