Strażnica KOP „Miluniszki”
W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Strażnica KOP „Miluniszki”, badając jego różne aspekty i znaczenia. Od swego powstania do dzisiejszego znaczenia, Strażnica KOP „Miluniszki” był obiektem zainteresowań i badań różnych dyscyplin. Na przestrzeni historii Strażnica KOP „Miluniszki” wzbudzał ciekawość i debatę wśród ekspertów i fanów, generując szerokie spektrum opinii i teorii. W tym artykule postaramy się rzucić światło na Strażnica KOP „Miluniszki” i przeanalizować jego wpływ na społeczeństwo, kulturę i życie codzienne. Ten fascynujący temat zachęca nas do refleksji i kwestionowania naszego postrzegania, prezentując wzbogacającą i różnorodną panoramę, która zasługuje na uważne zbadanie.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rozformowanie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja |
Miluniszki[a] |
| Formacja | |
| Podległość | |
Strażnica KOP „Miluniszki” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-litewskiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W 1926, w składzie 6 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 23 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 19 strażnic[1]. Strażnica KOP „Miluniszki” w latach 1928–1939 znajdowała się w strukturze 1 kompanii KOP „Orany”[2][3][4][5][6][7]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej.
W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku prywatnym[4]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 14,5 km[6].
Służba graniczna
Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[8]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[9].
Strażnica KOP „Miluniszki” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 7 kilometrów od słupa granicznego nr 418 do 431[4], a w 1938 pododcinek szerokości 7 kilometrów 500 metrów od słupa granicznego nr 418 do 432[6].
Sąsiednie strażnice:
- strażnica KOP „Mordasowo” ⇔ strażnica KOP „Przełaje” – 1928[2], 1929[3], 1932[4], 1934[5], 1938[6]
Uwagi
- ↑ wieś Milaniszki, gmina Orany, powiat wileńsko–trocki, województwo wileńskie
Przypisy
- ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 11/1928.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 11/1929.
- ↑ a b c d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 10/1932.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 50/1934.
- ↑ a b c d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 81/1938.
- ↑ Szubański 2000 ↓, s. 88.
- ↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
- ↑ Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 32.
Bibliografia
- Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. .
- Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924–1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 8390021794.
- Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.177/143 do 177/149.)