Strażnica KOP „Romaszkańce”
W dzisiejszym świecie Strażnica KOP „Romaszkańce” zyskał znaczące znaczenie w różnych obszarach. Jego wpływ rozszerzył się na społeczeństwo, politykę, kulturę i gospodarkę, generując wpływ, którego nie można zignorować. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, czy na poziomie globalnym, Strażnica KOP „Romaszkańce” wzbudził szczególne zainteresowanie i stał się motywacją do ważnych debat i badań. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący wszechświat Strażnica KOP „Romaszkańce”, badając jego wiele aspektów i znaczenie w obecnym kontekście. Poprzez szczegółową analizę staramy się lepiej zrozumieć, w jaki sposób Strażnica KOP „Romaszkańce” zaznaczył się przed i po w różnych aspektach współczesnego życia.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rozformowanie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja |
Romaszkańce[a] |
| Formacja | |
| Podległość | |
Strażnica KOP „Romaszkańce” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-litewskiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W 1926, w składzie 6 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 21 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 16 strażnic[1]. Strażnica KOP „Romaszkańce” w latach 1929–1939 znajdowała się w strukturze 3 kompanii KOP „Szrubiszki”[2][3][4][5][6][7]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[8].
W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku prywatnym[3]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 18,7 km[5].
Służba graniczna
Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[9]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[8].
Strażnica KOP „Romaszkańce” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 6 kilometrów 500 metrów[3], a w 1938 pododcinek szerokości 6 kilometrów 900 metrów od słupa granicznego nr 690 do 702[5].
W 1935 ziemia z okolic strażnicy, wraz z ziemią z pięciu innych miejscowości ze strażnicami KOP broniącymi granicy polsko-litewskiej, została przesłana na usypanie Kopca Józefa Piłsudskiego w Krakowie[10].
Sąsiednie strażnice:
- strażnica KOP „Podbłędzie” ⇔ strażnica KOP „Olany” – 1929[2], 1932[3], 1934[4] i 1938[5]
Uwagi
- ↑ wieś Romeszkańce, gmina Mejszagoła, powiat wileńsko–trocki, województwo wołyńskie
Przypisy
- ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 9/1929.
- ↑ a b c d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 13/1932.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 51/1934.
- ↑ a b c d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 82/1938.
- ↑ Szubański 2000 ↓, s. 88.
- ↑ Szubański 1993 ↓, s. 276.
- ↑ a b Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 32.
- ↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
- ↑ Z historii ochrony granic. Muzeum Polskich Formacji Granicznych. . (pol.).
Bibliografia
- Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. .
- Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924–1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 8390021794.
- Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (145), 1993. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
- Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.177/143 do 177/149.)
- Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927–1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.177/151.)