Strażnica KOP „Radoszkowice”
W tym artykule zbadamy wszystko, co jest związane z Strażnica KOP „Radoszkowice”, od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Strażnica KOP „Radoszkowice” to temat, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych kręgach, zarówno akademickich, społecznych, jak i zawodowych. Na przestrzeni lat Strażnica KOP „Radoszkowice” był przedmiotem wielu badań i badań, które przyczyniły się do poszerzenia naszej wiedzy na ten temat. Co więcej, jego dzisiejsza aktualność sprawia, że jest to temat o ogromnym znaczeniu dla zrozumienia świata, w którym żyjemy. W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy wszystkie istotne aspekty Strażnica KOP „Radoszkowice” i jego wpływ na nasze codzienne życie.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1925 |
| Rozformowanie |
1939 |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
Strażnica KOP „Radoszkowice” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W 1924, w składzie 3 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 10 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 17 strażnic[1]. Strażnica KOP „Radoszkowice” w latach 1928 – 1939 znajdowała się w strukturze 3 kompanii KOP „Bakszty Małe”[2][3][4][5][6][7][8] batalionu KOP „Krasne”[9]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[10].
W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku prywatnym[5]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 0,5 km i trakt długości 7,6 km[7].
Służba graniczna
Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[11]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[10].
Strażnica KOP „Radoszkowice” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 9 kilometrów 885 metrów od słupa granicznego nr 560 do 577[5], a w 1938 pododcinek szerokości 13 kilometrów 750 metrów od słupa granicznego nr 551 do 578[7].
Wydarzenia:
- W meldunku sytuacyjnym z 23 stycznia 1925 napisano: 21 stycznia 1925 nieznani sprawcy ze słupa nr 570 zdarli godło państwowe[12].
- W meldunku sytuacyjnym z 28 stycznia 1925 napisano: 27 stycznia 1925 dowódca strażnicy zatrzymał towar firmy „Wschód” sp. Rynkiewicz i Jankowski, ponieważ różnica pomiędzy oceną faktyczną podaną sowieckim kupcom, a zadeklarowaną do Urzędu Celnego wynosi 25.000 zł. Towar został złożony na posterunku policji w Radoszkowicach pod osłoną własnego posterunku. Dochodzenie w toku[13].
Sąsiednie strażnice:
- strażnica KOP „Bakszty Wielkie” ⇔ strażnica KOP „Powiazyń” - 1928[2], 1929[3], 1931[4], 1932[5], 1934[6]
- strażnica KOP „Bakszty Małe” ⇔ strażnica KOP „Powiazyń” - 1938[7]
Uwagi
- ↑ miasto Radoszkowice, gmina Radoszkowice, powiat mołodecki, województwo wileńskie
Przypisy
- ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 8/1928.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 10/1929.
- ↑ a b Szkice dyslokacyjne ↓.
- ↑ a b c d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 21/1932.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 53/1934.
- ↑ a b c d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 84/1938.
- ↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 307.
- ↑ Szubański 2000 ↓, s. 89.
- ↑ a b Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 32.
- ↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
- ↑ Meldunki sytuacyjne KOP ↓, nr 13/1925.
- ↑ Meldunki sytuacyjne KOP ↓, nr 17/1925.
Bibliografia
- Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. .
- Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
- Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
- Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927-1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Meldunki sytuacyjne dowództwa Korpusu Ochrony Pogranicza → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.