Zamek w Piotrowicach Świdnickich

Zamek w Piotrowicach Świdnickich

(niem.) Schloss Peterwitz

nr rej. zamek A/4490/289 z 11.05.1951, park A/4491/746/WŁ z 8.11.1980, folwark A/4492/1642/WŁ z 31.12.1998[1]
Zamek w Piotrowicach
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Piotrowice Świdnickie
Typ budynku	Zamek
Styl architektoniczny	Renesans
Inwestor	Jacob von Zedlitz
Kondygnacje	2
Rozpoczęcie budowy	1568
Ukończenie budowy	1599
Ważniejsze przebudowy	1699, 1894, 1989–1990
Położenie na mapie gminy Jaworzyna Śląska Zamek w Piotrowicach Świdnickich
Położenie na mapie Polski Zamek w Piotrowicach Świdnickich
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Zamek w Piotrowicach Świdnickich
Położenie na mapie powiatu świdnickiego Zamek w Piotrowicach Świdnickich
50°56′15,53″N 16°27′26,59″E/50,937647 16,457386
Multimedia w Wikimedia Commons

Zamek w Piotrowicach Świdnickich – zabytkowy zamek^[2] wybudowany w latach 1590–1599, w Piotrowicach Świdnickich, wsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Jaworzyna Śląska; na południowy wschód od Wzgórz Strzegomskich^[3].

Renesansowy zamek wzniesiony w latach 1590–1599 przez Jacoba von Zedlitza na miejscu zamku na wodzie^[3]. Podczas wojny trzydziestoletniej budynek został kompletnie splądrowany^[3]. W latach 1698–1699 przeprowadzono niewielką przebudowę i remont^[3]. W XIX w. zamek podupadł, dopiero w 1894 r. został wyremontowany, kiedy to gruntownie przebudowano górne piętro, a wieże zaopatrzono w kryte blachą szczyty^[3].
W 1945 r. budynek został zdewastowany i w następnych latach popadał w ruinę^[3]. W latach 1973–1976 przeprowadzono remont, ścian i stropów, a w latach 1989–1990 odnowiono elewacje i zabezpieczono więźbę dachową^[3].

Budynek jest murowany z kamienia i cegły, potynkowany, wzniesiony na rzucie kwadratu, podpiwniczony, dwukondygnacyjny i nakryty wysokim dachem dwuspadowym^[4]. Na czterech flankach pałacu znajdują się cylindryczne trzypiętrowe baszty kryte iglicowymi hełmami^[5]. Od frontu kamienny portal między dwoma pilastrami podtrzymującymi fryz heraldyczny z dwoma rzędami herbów rodów szlacheckich, po osiem każdy:

• 
  1.7. Zedlitz
• 
  2. Schweinichen
• 
  3. Niebelschütz
• 
  4.2. Hochberg
• 
  5. Runge
• 
  6. Seidlitz
• 
  8. Uechtritz
• 
  1. Schaffgotsch
• 
  3. Liebenthal
• 
  4. Reibnitz
• 
  5. Tader
• 
  6. Saltza^[6]
• 
  7. Glaubitz
• 
  8. Loeben

• górny rząd Jacoba von Zedlitza, herby, von:
  • ojcowskie - lewy (od lewej): 1. Zedlitz, 2. Schweinichen, 3. Niebelschütz, 4. Hochberg; dalej
  • matczyne - (od lewej): 5. Runge, 6. Seidlitz, 7. Zedlitz, 8. Uechtritz;
• dolny rząd Barbary Schaffgotsch, herby, von:
  • ojcowskie - lewy (od lewej): 1. Schaffgotsch, 2. Hochberg, 3. Liebentau, 4. Reibnitz; dalej
  • matczyne - (od lewej): 5. Tader, 6. Saltza, 7. Glaubitz, 8. Loeben^[7].

Portal zwieńczony był płyciną zawierającą cesarskiego orła trzymanego po bokach przed dwa gryfy^[8]. Fryz oraz płycina zostały zdjęte i zaginęły^[9]. Układ wnętrz jest trzytraktowy^[4]. Wokół dworu zachowana fosa nad którą, przerzucono pięcioprzęsłowy most^[4]. Obiekt jest częścią zespołu zamkowego, w skład którego wchodzą jeszcze: park z XIX w. oraz folwark z XVIII-XIX w. a w nim: budynek mieszkalno-gospodarczy, spichrz, stodoła, obora.

• Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, ISBN 978-83-89102-63-8.
• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Masyw Ślęży. Równina Świdnicka. Kotlina Dzierżoniowska, t. 20, pod red. Marka Staffy, Wrocław: "I-Bis", 2005, ISBN 83-85773-78-9, s. 378
• Rezydencje ziemi świdnickiej, zespół redakcyjny: W. Rośkowicz, S. Nowotny, R. Skowron, Świdnica 1997, s. 45.
• Zabytki sztuki w Polsce. Śląsk, Warszawa 2006, s. 682