W tym artykule zbadamy fascynującą historię Zamek Czocha, tematu, który z biegiem czasu wzbudził ciekawość wielu osób. Od swoich początków po dzisiejsze znaczenie, Zamek Czocha pozostawił niezatarty ślad w społeczeństwie, wpływając na różne aspekty kultury, nauki, polityki i nie tylko. Dzięki szczegółowej analizie odkryjemy wiele aspektów Zamek Czocha, jego wpływ w różnych epokach i jego znaczenie we współczesnym świecie. Przygotuj się na ekscytującą podróż w czasie i wiedzy, aby odkryć tajemnice i cuda, które ma do zaoferowania Zamek Czocha.
![]() | |
![]() Zamek Czocha, część główna zamku | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
59-820 Leśna |
Typ budynku |
zamek |
Fundator |
Piastowie Śląscy lub Przemyślidzi |
Rozpoczęcie budowy | |
Ukończenie budowy | |
Ważniejsze przebudowy | |
Pierwszy właściciel |
Biskup miśnieński von Weisenow |
Obecny właściciel |
AMW REWITA Sp. z.o.o. |
Położenie na mapie gminy Leśna ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu lubańskiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Zamek Czocha (dawniej: Czajków, 1329: castrum Caychow, przed 1945 niem. Burg Tzschocha)[3] – zabytkowy zamek w osadzie Sucha, w gminie Leśna, w powiecie lubańskim nad Zalewem Leśniańskim na rzece Kwisa w polskiej części Łużyc Górnych.
Obronny zamek graniczny posadowiony jest na gnejsowych skałach należących do metamorfiku izerskiego. Najstarszą częścią jest, stojący przy głównych bramach (istnieją dwie, starsza dolna i nowa górna), stołp – później obudowany częścią mieszkalną. Z części mieszkalnej najstarszy jest północny fragment.
Powstał jako warownia graniczna na pograniczu śląsko-łużyckim w latach 1241–1247 z rozkazu Piastów śląskich[4], bądź króla czeskiego Wacława I Przemyślidy[5]. Ze względu na swoje strategiczne położenie często zmieniał przynależność. W 1253 roku zdobyty przez Marchię Brandenburską i przekazany w lenno biskupowi miśnieńskiemu von Weisenow[5].
W 1319 roku jako posag razem z okolicznymi ziemiami został włączony do księstwa jaworskiego, którym władał Henryk I jaworski[5]. Po śmierci krewnego w 1346 roku przejął go wraz z całym księstwem zmarłego, Bolko II Mały, książę świdnicko-jaworski[5]. Po śmierci księżnej Agnieszki Habsburg, wdowy po Bolku II Małym, na mocy układu o przeżycie z cesarzem niemieckim Karolem IV Luksemburskim znalazł się w granicach Korony Czeskiej. W latach 1389–1453 znajdował się w dobrach rycerskich rodów von Dohn i von Klüks[5]. W latach 1451–1700 zamek był własnością łużyckiego rodu von Nostitz[6]. Na początku XV wieku bezskutecznie oblegany przez husytów, ostatecznie w 1427 roku zdobyty przez oddział Czirnina pod nieobecność właścicieli, krótko później odbity[5].
Zamek pod polską nazwą Czocha w książce pt. Krótki rys jeografii Szląska dla nauki początkowej wydanej w Głogówku w 1847 wymienił górnośląski nauczyciel i pisarz Józef Lompa, który notuje, że w owym czasie był to „zamek spustoszały”[7].
Kupiony w 1909 roku przez drezdeńskiego producenta wyrobów tytoniowych (cygar) Ernsta Gütschowa za 1,5 mln marek[8], w latach 1912–1920 został przebudowany przez znanego architekta berlińskiego Bodo Ebhardta zgodnie z wyglądem zachowanym na rycinie z 1703 roku[4]. Podczas przebudowy zniszczono jednak wiele najstarszych fragmentów kompleksu. W dawnej fosie urządzono zwierzyniec. Ernst Gütschow utrzymywał dobre stosunki z dworem carskim, a po rewolucji z rosyjskimi emigrantami, od których skupował różne przedmioty o wysokiej wartości artystycznej. W zamku mieszkał do marca 1945 roku. Opuścił zamek, zostawiając najcenniejszą część wyposażenia. Przyjmuje się, że w latach II wojny światowej w zamku mieściła się szkoła szyfrantów Abwehry, jednak brak na to dowodów.
Po II wojnie światowej zamek znalazł się w granicach Polski i przechodził różne koleje losu. Był wielokrotnie okradany z mebli i wyposażenia przez Sowietów. Część zbiorów bibliofilskich została zabrana podczas akcji rewindykacyjnych do Wrocławia. W ostatnich latach dominowała sensacyjna teza, że największej kradzieży dopuścił się 1 lutego 1946 roku burmistrz Leśnej, Kazimierz Lech, wspólnie z Krystyną von Saurma, bibliotekarką zamkową, która odkryła zamkowy schowek, wywożąc pełną ciężarówkę mienia zamkowego: (insygnia koronacyjne Romanowów, 60 popiersi carów rosyjskich, 100 ikon, zastawy porcelanowe, biżuterię, obrazy), z którą udało mu się przedostać do amerykańskiej strefy okupacyjnej[9]. Ostatecznie teza ta została obalona, albowiem ikony zostały zabrane do składnicy rewindykacyjnej w Jeleniej Górze, a stamtąd trafiły do Warszawy[10]. Następnie w zamku przez krótki czas mieszkali uchodźcy z Grecji, którzy w sali rycerskiej trzymali zwierzęta gospodarskie, dopełniając tym samym dzieła dewastacji. Od 1952 roku mieścił się tam Wojskowy Dom Wczasowy i z tego powodu budowla miała charakter utajniony, tj. nie występowała na mapach[5]. Od września 1996 roku publicznie dostępny jako ośrodek hotelowo-konferencyjny. Podczas ferii zimowych oraz wakacji letnich w zamku odbywają się tematyczne kolonie dla dzieci i młodzieży[11].
Właścicielem obiektu jest AMW REWITA Sp. z o.o.[12] należąca do Agencji Mienia Wojskowego.
Zabudowania zamku zostały wykorzystane przy kręceniu filmów: Gdzie jest generał?, Dolina szczęścia, Wiedźmin, Legenda[13], Poza Lasem Sherwood (Beyond Sherwood Forest)[14], Fabryka Zła i seriali: Tajemnica twierdzy szyfrów, Dwa światy (Spellbinder), Święta wojna i Pierwsza miłość.
W zamku znajduje się kilka herbów: