Zamek w Wilkowie Wielkim
W dzisiejszym świecie Zamek w Wilkowie Wielkim stał się tematem o ogromnym znaczeniu i znaczeniu. Od momentu pojawienia się przyciągnęła uwagę dużej liczby osób, albo ze względu na swój bezpośredni wpływ na społeczeństwo, albo ze względu na wpływ w różnych obszarach. Zamek w Wilkowie Wielkim wywołał kontrowersje, debaty i dyskusje, a jego obecność w dalszym ciągu budzi zainteresowanie i ciekawość tych, którzy chcą lepiej zrozumieć jego znaczenie i zakres. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Zamek w Wilkowie Wielkim, od jego powstania do jego ewolucji w teraźniejszości, w celu zapewnienia kompleksowego i wszechstronnego spojrzenia na ten temat.
 nr rej. zamek 466 z 6.06.1957, park A/4592/841/WŁ z 8.09.1980
| |
 Zamek w Wilkowie Wielkim | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Ukończenie budowy |
XVI w. |
| Ważniejsze przebudowy |
druga poł. XVI, XIX w. |
Położenie na mapie gminy Niemcza  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu dzierżoniowskiego  | |
 50°45′N 16°51′E/50,750000 16,850000
| |
Zamek w Wilkowie Wielkim (niem. Schloss Groß Wilkau)[1] – zabytkowy zamek[2] w Wilkowie Wielkim[3] – wsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim, w gminie Niemcza.
Historia
Dzisiejszy zmake powstał po rozbudowie rycerskiej wieży obronnej, którą wzniósł prawdopodobnie Dyprand von Reibnitz, wzmiankowany w 1478 roku jako właściciel wsi.
W XVI wieku budowla była własnością rodziny von Nimitz i jej przedstawiciel Krzysztof (Christoph) von Nimitz polecił dobudować do gotyckiej wieży pałac w stylu renesansowym. Mury średniowiecznej wieży znajdują się we wschodnim skrzydle pałacu.
W latach 1640–1647 majątek przeszedł w ręce książąt brzeskich. W latach 1674–1685 rezydencja była własnością Heinricha von Zierotin. Około 1694 dobra z powodu braku spadkobierców ponownie przeszły pod zarząd książęcy.
W XVIII wieku właścicielami byli m.in. Edward von Golloway, rodzina von Gallard, Franz Weighard von Hoffmann, rodzina von Tschirsky. W tym okresie pałac został częściowo przebudowany w stylu barokowym. W 1751 roku Wilków kupił Karl Friedrich II von Pfeil (1735-1807)[4].
W 1842 roku właścicielem majątku stał się Juliusz von Koschembar. W latach 1853–1927 pałac znajdował się w rękach rodziny von Chappuis, która to dokonała ostatniej przebudowy budynku. Przed II wojną światową właścicielem pałacu był Will Rodatz.
Po wojnie umieszczono w nim Ośrodek Hodowli Zarodowej, który do dziś jest jego właścicielem.
W skład zespołu zamkowego wchodzi park i zabudowa gospodarcza.
Przypisy
- ↑ . .
- ↑ NID: Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków, woj. dolnośląskie. nid.pl, 2023-06-30. . (pol.).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 15. . .
- ↑ żonaty z Anną Eleonorą Charlottą Friederiką von Posadowsky (1735-1813)
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie. Przedgórze Paczkowskie, t. 21 N-Ż, pod red. Marka Staffy, Wrocław: "I-Bis", 2008, ISBN 83-85773-93-1, s. 453-454