W tym artykule zbadamy temat Fiat 618 z różnych perspektyw, badając jego wpływ na współczesne społeczeństwo i jego znaczenie w dzisiejszym świecie. Idąc tym tropem, zagłębimy się w najważniejsze aspekty związane z Fiat 618, analizując jego historyczne znaczenie i wpływ na rozwój nowych koncepcji i trendów. Ponadto uwzględnimy różne opinie ekspertów w tej dziedzinie, a także osobiste doświadczenia, które pozwolą uzyskać pełniejszą i wzbogacającą wizję Fiat 618. Syntetyzując aktualne i rygorystyczne informacje, ten artykuł ma na celu przedstawienie kompleksowego spojrzenia na Fiat 618, aby dać czytelnikowi głębsze i pełniejsze zrozumienie tego ważnego tematu.
![]() | |
Producent | |
---|---|
Okres produkcji |
1937–1939 |
Miejsce produkcji | |
Dane techniczne | |
Segment |
lekka ciężarówka |
Silniki | |
Skrzynia biegów |
4-biegowa manualna |
Masa własna |
1850 kg |
Polski Fiat 618 Grom – lekka ciężarówka produkcji PZInż w Warszawie na licencji FIATa w latach 1937–1939.
Na podstawie umowy licencyjnej w Polsce produkowane były samochody Fiata od 1932, w wyniku rozszerzenia umowy w 1937 do produkcji weszły nowe modele: Polski Fiat 518 Mazur i lekka ciężarówka Polski Fiat 618 Grom z silnikiem Fiata 518.
Samochód ten o ładowności do 1200 kg budowano w Fabryce Samochodów Osobowych i Półciężarowych PZInż. w postaci kompletnego podwozia z silnikiem, z układem przeniesienia napędu, mechanizmami sterowniczymi i hamulcowymi oraz zespołem wskaźników w desce rozdzielczej. Nie zakładano nadwozia i dla kierowcy montowano prowizoryczną drewnianą ławeczkę.
Nadwozia pojazdów były montowane w:
Podwozie Fiata 618 charakteryzowało się nisko położonym środkiem ciężkości i nadawało się do montowania nadwozi ciężarowych, ale także autobusowych, sanitarnych i towarowych zamkniętych. Resorowanie zapewniało odpowiedni komfort jazdy. Nowatorskim rozwiązaniem był dwuobwodowy, hydrauliczny układ hamulcowy - oddzielna sekcja dla kół przednich i tylnych. Zbiornik paliwa o pojemności 60 litrów pozwalał na przejechanie 400 km bez tankowania.
Oprócz typowych samochodów ciężarowych Fiat 618 występował też w wersji tzw. samochód kawaleryjski typu 618, zaprojektowanym w Biurze Badań Technicznych Broni Pancernej w Warszawie dla oddziałów kawalerii zmotoryzowanej. Nadwozie jego przystosowane było do przewożenia:
oraz wyposażonego w urządzenia specjalne np. podstawa dla ckm lub rkm przystosowana do strzelań do celów powietrznych, urządzenia sygnalizacyjne: dzienne (tarcze) i nocne (lampy). Prototyp zbudowano w 1938 i po testach planowano wykonać serię informacyjną.
W latach 1937–1939 zbudowano około 600 podwozi, a większość zabudowano jako ciężarówki i czternastoosobowe autobusy[1].
Jedyny zachowany na świecie egzemplarz Polskiego Fiata 618 z nadwoziem autobusowym odrestaurowany został przez p. Juliusza Siudzińskiego i znajduje się w jego kolekcji[2]; istnieje również kilka egzemplarzy Fiata 618 zachowanych na świecie (m.in. Włochy).
(dla samochodu ciężarowego na podwoziu Fiat 618)