42 Komenda Odcinka Czarny Dunajec
W dzisiejszym świecie 42 Komenda Odcinka Czarny Dunajec stał się bardzo ważną kwestią w społeczeństwie. Od wpływu na gospodarkę światową po wpływ na codzienne życie ludzi, 42 Komenda Odcinka Czarny Dunajec wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. W miarę upływu czasu zainteresowanie 42 Komenda Odcinka Czarny Dunajec wzrasta, a jego znaczenie staje się coraz bardziej oczywiste. Przy tak wielu różnych opiniach i interpretacjach konieczne jest dokładne zbadanie 42 Komenda Odcinka Czarny Dunajec, aby zrozumieć jego zakres i wpływ na różne aspekty współczesnego życia. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty 42 Komenda Odcinka Czarny Dunajec i jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy / Komendanci | |
| Pierwszy | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
| Skład | |
42 Komenda Odcinka Czarny Dunajec – samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza.
Formowanie i zmiany organizacyjne
42 Komenda Odcinka sformowana została w 1945 w strukturze 9 Oddziału Ochrony Pogranicza[3]. Służbę graniczną komendantura w Jabłonce objęła 2 listopada 1945[2]. We wrześniu 1946 odcinek wszedł w skład Krakowskiego Oddziału WOP nr 9[a], a sztab komendy przeniesiono z Jabłonki do Czarnego Dunajca[4] W 1948, na bazie 42 Komendy Odcinka sformowano Samodzielny Batalion Ochrony Pogranicza nr 55[b].
Działania zbrojne
1 października 1946 żołnierze 42 komendy i grupa operacyjna KBW z Zakopanego stoczyli walkę z oddziałem „Ognia” w Kościelisku. Jeden partyzant zginął a 4 ujęto. Pozostał rozproszyli się w lesie[5].
Struktura organizacyjna
Dyslokacja 42 Komendy Odcinka przedstawiała się następująco[6]:
- komendantura odcinka i pododdziały sztabowe – Chochołów; Jabłonka[7]:
- 190 strażnica - Chochołów[7]:
- 191 strażnica – Chyżne
- 192 strażnica – Winiarczykówka, Lipnica Wielka[7]:
- 193 strażnica – Przywarówka[7]
- 194 strażnica Widły - Czatoza - Zawoja[7].
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Rozkaz Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 0153/org.z 21.09.1946. → Jackiewicz 1998 ↓, s. 131
- ↑ Rozkaz Ministra Obrony Narodowej nr 55/Org z 20.03.1948. → Jackiewicz 1998 ↓, s. 133
Przypisy
- ↑ Ławski 1974 ↓, s. 255.
- ↑ a b Historia KaBWOP ↓, s. 17.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 129.
- ↑ Historia KaBWOP ↓, s. 321.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 132.
- ↑ ASGran., sygn. 217/143 ↓.
- ↑ a b c d e Jarosiński 2000 ↓, s. 80.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Jan Ławski: Ochrona granic Polski Ludowej 1945-1948. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowe, 1974.
- ASGr.Historia Karpackiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza. Kraków 1962.
- Archiwum Straży Granicznej, sygn. 217/143 k.119 -123. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
- Marek Jarosiński. Rys historyczny beskidzko-karpackiego pogranicza polsko-słowackiego. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 1/2000, 2000. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505.