79 Batalion Ochrony Pogranicza
Znaczenie 79 Batalion Ochrony Pogranicza w dzisiejszym społeczeństwie jest niekwestionowane. Niezależnie od tego, czy chodzi o sferę zawodową, osobistą czy społeczną, 79 Batalion Ochrony Pogranicza zajmuje istotne miejsce w naszym życiu. W miarę ewolucji świata i postępu technologicznego 79 Batalion Ochrony Pogranicza staje się coraz bardziej niezbędny, znacząco wpływając na sposób, w jaki współdziałamy i odnosimy się do innych. W tym artykule zbadamy znaczenie 79 Batalion Ochrony Pogranicza w różnych kontekstach i jego wpływ na codzienne życie ludzi. Od jego powstania do dzisiejszego wpływu przeanalizujemy, w jaki sposób 79 Batalion Ochrony Pogranicza stał się kluczowym elementem naszego społeczeństwa.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Kontynuacja | |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
| Skład |
patrz: batalion OP |
Samodzielny Batalion Ochrony Pogranicza nr 79 – samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Na podstawie rozkazu MON nr 055/org. z 20 marca 1948, na bazie Wrocławskiego Oddziału WOP nr 11, sformowano 23 Brygadę Ochrony Pogranicza, a 52 komendę odcinka WOP przemianowano na batalion Ochrony Pogranicza nr 79[2].
Rozkazem Ministra Obrony Narodowej nr 205/Org. z 4 grudnia 1948, z dniem 1 stycznia 1949, Wojska Ochrony Pogranicza podporządkowano Ministerstwu Bezpieczeństwa Publicznego[3]. Zaopatrzenie batalionu przejęła Komenda Wojewódzka Milicji Obywatelskiej[4].
Z dniem 1 stycznia 1951, na podstawie rozkazu MBP nr 043/org z 3 czerwca 1950, na bazie 23 Brygady Ochrony Pogranicza, sformowano 5 Brygadę Wojsk Ochrony Pogranicza, a 79 batalion Ochrony Pogranicza przemianowano na 53 batalion WOP[5].
Struktura organizacyjna
Dyslokacja batalionu przedstawiała się następująco[6]:
- dowództwo batalionu - Duszniki-Zdrój
- 240 strażnica Ochrony Pogranicza – Antoninek
- 241 strażnica Ochrony Pogranicza – Słone
- 242 strażnica Ochrony Pogranicza – Strużyny
- 243 strażnica Ochrony Pogranicza – Radków
- 244 strażnica Ochrony Pogranicza – Bartnica
Przypisy
- ↑ ASGran., sygn. 2825/1 ↓.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 150-151.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 65–69.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 12–14.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 152.
- ↑ Wykaz pododdziałów WOP ↓.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn.2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
- Wykaz dyslokacyjny etatowych pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z dnia 20 października 1956 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.