Strażnica WOP Gronowo
W dzisiejszym świecie Strażnica WOP Gronowo stał się zagadnieniem budzącym duże zainteresowanie i dyskusję. Wraz z postępem technologii, globalizacją i zmianami społecznymi, Strażnica WOP Gronowo stał się istotnym tematem, który wpływa na ludzi w każdym wieku, kulturach i stylu życia. Od momentu pojawienia się Strażnica WOP Gronowo wywołał nieskończoną liczbę sprzecznych opinii, badań i refleksji, które miały na celu zrozumienie jego wpływu na różne aspekty codziennego życia. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne wymiary i perspektywy Strażnica WOP Gronowo, aby zaoferować wszechstronną wizję, która przyczyni się do wzbogacenia dialogu i zrozumienia tego tematu.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość |
22 komenda odcinka |
Strażnica WOP Młoteczna/Gronowo – podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 22 komendy odcinka Braniewo jako 107 strażnica WOP[1] (Hemmersdorf)[2] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[3].
W marcu 1947 strażnicę przeniesiono do Gronowa[4]. W maju 1952 strażnica wyszła z podporządkowania rozwiązywanego 191 batalionu WOP i weszła w struktury 192 batalionu WOP[5]. Przejęła też odcinek rozformowanej strażnicy WOP nr 106 Frombork i celem należytego zabezpieczenia Zalewu Wiślanego, wystawiła placówkę w m. Pasarga[5].
Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[a]. Strażnica II kategorii otrzymała numer 102[7][8].
Jesienią 1955 zlikwidowano sztab batalionu. Strażnica podporządkowana została bezpośrednio pod sztab brygady. W sztabie brygady wprowadzono stanowiska nieetatowych oficerów kierunkowych odpowiedzialnych za służbę graniczną strażnic[9].
W czerwcu 1956 rozwiązano strażnicę[9]. Na jej bazie powstała 1 placówka WOP Gronowo kategorii „B”.
Ochrona granicy
Strażnice sąsiednie:
Dowódcy strażnicy
- por. Józef Dudzik (był 10.1946)[b].
- por. Tadeusz Dąbrowski (?-1948)
- ppor. Kazimierz Zapolski (?-1951)
- sierż. Jan Krupa (był w 1951)
- ppor. Władysław Nowak (1951-był w 1953)
Uwagi
- ↑ Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[6].
- ↑ Rozkaz personalny dowódcy WOP nr 053 z 19.10.1946. → Rozkazy personalne DWOP ↓.
Przypisy
- ↑ a b Rabij 2000 ↓, s. 28.
- ↑ Wykazy dyslokacyjne 1946 ↓, k. 119–123.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ Rabij 2000 ↓, s. 29.
- ↑ a b Historia KOWOP ↓, s. 27.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 207.
- ↑ Historia KOWOP ↓, s. 30.
- ↑ Dyslokacja jednostek WOP 1954 ↓, k.12.
- ↑ a b Historia KOWOP ↓, s. 102.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Bogdan Rabij. V Mazurski Oddział WOP i jego osiągnięcia w zakresie zwalczania przestępczości granicznej. „Problemy ochrony granic”. 14/2000, 2000. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1505-1757.
- ASGr. Historia Kętrzyńskiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza. Kętrzyn 1961
- Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
- Archiwum SGr., DWOP, sygn. 217/143, Wykazy dyslokacyjne Wojsk Ochrony Pogranicza 1946. Wykaz strażnic i miejsc ich rozlokowania adresowany do Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i Ministerstwa Spraw Zagranicznych z 4 maja 1946.
- Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.