Kodeks 0101

Kodeks 0101

Jan 1,29-30
Data powstania	VIII wiek
Rodzaj	Kodeks majuskułowy
Numer	0101
Zawartość	Ewangelia Jana 1 †
Język	grecki
Rozmiary	11 × 9 cm
Typ tekstu	tekst aleksandryjski
Kategoria	II
Miejsce przechowywania	Austriacka Biblioteka Narodowa

Kodeks 0101 (Gregory-Aland no. 0101), ε 48 (Soden)^[1] – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na VIII wiek. Rękopis przechowywany jest w Austriackiej Bibliotece Narodowej (Pap. G. 39780) w Wiedniu^[2].

Do dnia dzisiejszego zachował się fragment 1 karty kodeksu (11 na 9 cm) z tekstem Ewangelii Jana (1,29-30.31-32). Tekst pisany jest jedną kolumną na stronę, 14 linijek w kolumnie^[2]. Pergamin jest barwy brunatnej i zachował się w złej kondycji. Kształty liter są typowe dla środowiska aleksandryjskiego i przypominają nieco koptyjską uncjałę. Skryba miał tendencję do zawężania liter epsilon oraz sigma^[3].

Fragment zawiera następujące nomina sacra: ΠΝΑ (duch), ΙΝ (Jezusa) i ΙΣΛ (Izrael)^[3].

Tekst kodeksu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii II^[2].

W Jana 1,30 przekazuje wariant περι; wariant wspierany jest przez Sinaiticus², A, C³, L, Θ, Ψ, 063, f¹, f¹³, większość bizantyjską; rękopisy tradycji aleksandryjskiej przekazują wariant ὑπὲρ (${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{5}}$, ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{66}}$, ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{75}}$, Sinaiticus*, Vaticanus, C*, W^S).

Gregory datował fragment na VII wiek^[4]. Obecnie INTF datuje go na VIII wiek^[5]. Fragment znaleziony został w Egipcie, w Fajum^[3][6].

Karl Wessely wydał tekst fragmentu metodą facsimile w 1894 roku^[7]. Fragment badany był przez Gregory’ego w 1887 roku, który opublikował jego tekst w 1900^[4]. Gregory w 1908 roku dał mu siglum 0101^[1].

Tekst fragmentu ponownie został wydany przez Davida Parkera w 2007 roku^[8]. W roku 2008 facsimile fragmentu wraz z transkrypcją wydali Stanley E. Porter oraz Wendy J. Porter. Porterowie odczytali więcej liter niż Wessely^[3]. Rękopis wykorzystywany jest w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu.

• lista kodeksów majuskułowych Nowego Testamentu

• K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
• Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J.C. Hinrichs’sche Buchhandlung, 1908.
• Caspar René Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: Hinrichs, 1900, s. 74–75. (niem.).
• Karl Wessely: Papyrus Erzherzog Rainer. Führer durch die Ausstellung. Wien: 1894, s. 129.
• U.B. Schmid, D.C. Parker, W.J. Elliott: The Gospel according to St. John: The majuscules. Brill: 2007, s. 115–116.
• Stanley E. Porter, Wendy J. Porter: New Testament Greek Papyri and Parchments. Berlin - New York: Walter de Gruyter, 2008, s. 157–159. ISBN 978-3-11-020308-0.

• Kodeks 0101 (GA) w: Liste Handschriften. Münster Institute . INTF. .