We współczesnym świecie Kodeks 0207 stał się tematem dużego zainteresowania i debaty. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Kodeks 0207 był przedmiotem badań i analiz prowadzonych przez ekspertów z różnych dziedzin. Jego znaczenie przekracza granice i kultury, ponieważ jego wpływ jest odczuwalny we wszystkich obszarach codziennego życia. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Kodeks 0207, od jego początków po dzisiejszą ewolucję. Poprzez rygorystyczną i szczegółową analizę będziemy starali się lepiej zrozumieć znaczenie Kodeks 0207 w dzisiejszym społeczeństwie i jego projekcję w przyszłości.
![]() Strona recto | |
Data powstania |
IV wiek |
---|---|
Rodzaj | |
Numer |
0207 |
Zawartość | |
Język | |
Rozmiary |
19 × 15 cm |
Typ tekstu |
tekst aleksandryjski |
Kategoria |
III |
Miejsce przechowywania |
Kodeks 0207 (Gregory-Aland no. 0207) – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na IV wiek. Do naszych czasów zachowała się jedna tylko karty kodeksu. Przechowywany jest we Florencji.
Do dnia dzisiejszego zachowała się tylko jedna karta, z tekstem Apokalipsy św. Jana (9,2-15)[1]. Oryginalne karty kodeksu miały rozmiar 19 na 15 cm[1]. Tekst pisany jest dwoma kolumnami na stronę, w 29 linijkach w kolumnie[1].
Fragment reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III[1], co oznacza, że jest ważny dla poznania historii tekstu Nowego Testamentu[2].
INTF datuje rękopis na IV wiek[1][3]. Pasquale Orsini datuje go na drugą połowę IV wieku[4].
Rękopis został znaleziony w Egipcie. W 1965 Mario Naldini wydał jego facsimile[4]. Został zdigitalizowany przez CSNTM w 2011[5].
Na listę rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Ernst von Dobschütz w 1933 roku, oznaczając go przy pomocy siglum 0207[6][7].
Rękopis przechowywany jest w bibliotece Laurenziana (PSI 1166) we Florencji[1][3].