Kodeks 0187
W tym artykule chcemy skupić się na Kodeks 0187, temacie, który w ostatnim czasie przykuł uwagę wielu osób. Wraz z rozwojem świata Kodeks 0187 stał się przedmiotem zainteresowania zarówno badaczy, profesjonalistów, jak i entuzjastów. W tym artykule będziemy starali się zbadać różne aspekty Kodeks 0187 i jego wpływ na społeczeństwo, gospodarkę, kulturę i nie tylko. Uwzględnione zostaną różne perspektywy i opinie, aby zapewnić pełny przegląd Kodeks 0187 i zagłębić się w jego dzisiejsze znaczenie. Mamy nadzieję, że krytycznym i analitycznym okiem zapewnimy naszym czytelnikom pełniejsze zrozumienie Kodeks 0187 i jego znaczenia we współczesnym świecie.
_recto.JPG) Strona recto | |
| Data powstania |
VI wiek |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Numer |
0187 |
| Zawartość |
Ewangelia Marka 6 † |
| Język |
grecki |
| Rozmiary |
24 × 18 cm |
| Typ tekstu |
tekst mieszany |
| Kategoria |
III |
| Miejsce przechowywania | |
Kodeks 0187 (Gregory-Aland no. 0187; ε 024 Soden) – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na V lub VI wiek. Przechowywany jest w Heidelbergu. Do naszych czasów zachowały się fragmenty jednej karty kodeksu.
Opis
Do dnia dzisiejszego zachowały się fragmenty jednej karty kodeksu, z tekstem Ewangelii Marka 6,30-41. Rekonstrukcja oryginalnej karty kodeksu wykazała, że miała ona rozmiar 24 na 18 cm[1][2].
Tekst pisany jest dwoma kolumnami na stronę, w 26 linijkach w kolumnie (według rekonstrukcji)[1][2]. Zachowany fragment zawiera 339 liter (po obu stronach). Oryginalna karta zawierała prawdopodobnie 1044 liter[3].
Tekst
Tekst fragmentu reprezentuje mieszaną tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III[1].
Historia
Rękopis powstał w Egipcie i został odkryty w Egipcie[4].
INTF datuje rękopis na VI wiek[2]. Pasquale Orsini datuje na drugą połowę V wieku lub I połowę VI wieku[4].
Na listę rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Ernst von Dobschütz, oznaczając go przy pomocy siglum 0187[5].
Fragment był badany przez Adolfa Deissmanna[6], Guglielmo Cavallo[7] i Pasquale Orsini[4].
Rękopis jest przechowywany w bibliotece Uniwersytetu w Heidelbergu (Institut für Papyrologie, P. Heid. Inv. G. 1354) w Heidelbergu[1][2].
Należał do tego samego rękopisu co 0149[2]. 0149 zawiera tekst Mt 26,38-45.64-69. Gregory datował go na VIII wiek. Hermann von Soden nadał mu siglum ε 024[8].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament. 1995, s. 124.
- ↑ a b c d e INTF: Kodeks 0187 (GA). Liste Handschriften . Münster Institute. .
- ↑ Caspar René Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 3. Leipzig: J.C. Hinrichs, 1909, s. 1368.
- ↑ a b c LDAB.
- ↑ K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament. 1995, s. 74.
- ↑ A. Deissmann, Veröffentlichungen aus der Heidelberger Papyrussammlung I (Heidelberg: 1905).
- ↑ G. Cavallo, Ricerche sulla maiuscola biblica, Florence 1967, 82. 3f.
- ↑ C. R. Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: 1908, s. 42.
Bibliografia
- K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 124. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
- A. Deissmann, Veröffentlichungen aus der Heidelberger Papyrussammlung I (Heidelberg: 1905).
Linki zewnętrzne
- INTF: Kodeks 0187 (GA). Liste Handschriften . Münster Institute. .
- Papyrus 1354 (Uncial 0187) Heidelberger Papyrus-Sammlung
- Wieland Willker, Uncial 0187, „Textual Commentary”