W dzisiejszym świecie Kodeks 0242 to temat budzący duże zainteresowanie i debatę wśród społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na kulturę popularną czy wpływ na dziedzinę nauki, Kodeks 0242 przyciągnął uwagę tysięcy ludzi na całym świecie. W miarę dalszego zgłębiania tego fascynującego tematu ważne jest, aby otworzyć oczy na jego wiele aspektów i zrozumieć, w jaki sposób ukształtował on i będzie kształtował naszą teraźniejszość i przyszłość. W tym artykule zagłębimy się w znaczenie i znaczenie Kodeks 0242, zbadamy jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa i zbadamy różne perspektywy, które istnieją wokół tego tematu.
| Data powstania |
IV wiek |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Numer |
0242 |
| Zawartość | |
| Język | |
| Rozmiary |
23 × 20 |
| Typ tekstu |
aleksandryjski |
| Kategoria |
III |
| Miejsce przechowywania |
Kodeks 0242 (Gregory-Aland no. 0242) – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, datowany metodą paleograficzną na IV wiek. Przechowywany jest w Kairze. Tekst rękopisu jest wykorzystywany we współczesnych wydaniach greckiego Nowego Testamentu.
Do XX wieku zachowały się tylko fragmenty 2 pergaminowych kart rękopisu, z greckim tekstem Ewangelii Mateusza (8,25-9,2; 13,32-38.40-46)[1]. Oryginalne karty kodeksu miały prawdopodobnie rozmiar 23 na 20 cm. Prawdopodobnie tekst pisany dwoma kolumnami na stronę, 25 linijkami w kolumnie[1].
Tekst rękopisu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował tekst rękopisu do kategorii III[1].
INTF datuje rękopis na IV wiek[2].
Rękopis zbadał i opisał Ramón Roca-Puig w 1959 roku[3]. Na listę greckich rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Kurt Aland w 1963 roku, oznaczając go przy pomocy siglum 0242[4][5]. Rękopis jest wykorzystywany w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu[6][7].
Rękopis jest przechowywany w Muzeum Egipskim (no. 71942) w Kairze[1][2].